Ölüme susamış ellerinizle, doğayı ve hayatı talan ederek yol aldınız. Ormanları, nehirleri, kuşların yuvalarını yok ettiniz ve ateşin kızgın nefesiyle memleketinizi küle çevirdiniz. Gözlerinizle tanık oldunuz, kocaman bir yıkım ve kara bir tablo ile karşı karşıya kaldınız. Toprağınız artık yalnızca ziftli yaslarla kaplı, gözyaşlarının yerini hiçbir şey dolduramaz.

Ama siz hala mutlu musunuz? Doğayı tahrip ederken gözünüzden akan gözyaşlarının yerine tatlı huzurların kalacağını mı düşünüyorsunuz? Yazık! Davayı ibadet gibi görüp toprağınıza ihanet ettiniz. Ancak unutmayın, toprak asla unutmaz.

Gelecek günlerde geri dönecek olan doğanın acı dolu intikamı, sizin için yavaş ve acı içinde olacak. Ölüm saçan elleriniz, sizi boğacak, nefesiniz yavaşça kesilecek ve eceliniz yaklaşacak. Bu intikam ateşi, yaktığınız her can kadar kavuracak sizi.

Ve o zaman, belki de son nefesinizi verirken pişmanlık ve çaresizlik içinde olacaksınız. İşte o zaman fark edeceksiniz ki, doğayı yok etmek ve ona ihanet etmek size hiçbir şey kazandırmamıştır. Keşke daha önce durup düşünseydiniz, keşke daha fazla önlem alıp gelecek nesillerin yaşayabileceği bir dünya bıraksaydınız.

Ancak, belki de bu yazıda dile getirilenler, sizi bir şekilde etkiler ve değişime yönlendirir. Belki de kendinizi düzeltme ve doğayı koruma yönünde adımlar atmaya başlarsınız. Gelecek için umut var, ancak şimdi elinizde olan fırsatları iyi değerlendirmeniz gerekiyor. Geç olmadan, çocuklarımıza ve torunlarımıza yaşanabilir bir dünya bırakmanın sorumluluğunu taşıyarak, doğaya saygılı bir şekilde hareket edebilir ve geleceği güzelleştirebilirsiniz.