İnsan Kendi Okumalı

İNSAN
KENDİNİ OKUMALI

Bir kaç genç Ramazan ayında yaşlı birinin
kuytu bir köşede gizliden yemek yediğini görürler...

Alay ederek ;

--’’Hayırdır oruçlu değil misin dede’’

Yaşlı adam :

--"Tabi ki oruçluyum sadece su içip yemek yiyorum’’

Gençler gülerek;

--"Gerçekten mi’’ derler.

Yaşlı adam :

--’’Gerçekten tabi ;

Yalan söylemiyorum.

Kimseye kötü gözle bakmıyorum ..

Kimseyle alay etmiyorum..

İsrâf etmiyorum ..

Kimseye hakaret etmiyorum ..

Kimsenin gizlisinin saklısının ardına düşmüyorum ..

Gıybet etmiyorum ..

Kimsenin malına göz dikmiyorum..

Lakin bir hastalıktan dolayı

Mideme oruç tutturamıyorum o kadar..’’

Yaşlı adam gençlere dönerek ;

--’’Peki siz,
Oruçlu musunuz !?’’

Gençler utanarak başlarını önlerine eğip :

--"Hayır oruçlu değiliz sadece yemek yemiyoruz !!

İNSAN ;

Bazen kendini de okumalı..
Hatta yargılamalı...

Açlığa sabredersin adı ORUÇ olur,

Acıya sabredersin adı METANET olur,

İnsanlara sabredersin adı HOŞGÖRÜ olur,

Dileğe sabredersin adı DUA olur,

Duygulara sabredersin adı GÖZYAŞI olur,

Özleme sabredersin adı HASRET olur,

Sevgiye sabredersin adı AŞK olur...

Mevlâna