HUYSUZ ADAM

Ne huysuz birisin be adam. Kim bilir kimleri yüreğine sığdırdın da, bir tek sen sığamadın bir yüreğe.

Geleni ağırlayan bir han, gideni uğurlayan uşak gibiydin.

Ne çok boş çerçeve asılı duvarlarında. Ne çok silüet suratında.

Çığlık çığlığa seslenir de yüreğin, kimseler duymaz yalnızlığının feryadını.

Huysuzluk etme de, Halil Esen’in dediği gibi, al yalnızlığını karşına, otur bu akşam iki kaşık rakı iç. Doya doya sohbet et. Biriktirdiğin anıları tazele.

Biliyorum, sen yalnızlığına bile huysuzluk edecek, içtiğiniz iki kaşık rakıyı da zehir zıkkım edeceksin. Ama kim bilir, daha nicelerine de teşekkür etmek isteyeceksin. Çünkü gidenler, yanlışlarıyla seni coğalttığını farkedeceksin.

Sen tazeledikçe anıları, merak etme, doldurursun içindeki boşluğu.

Geçmişten bugüne, hayatına dokunan her ne ya da her kim var ise, çıkar fikrinden, uykuyu haram etme kendine. Özgür bırak yüreğini kanatanları. Seni azaltmayı hedefleyip, kendini çoğaltanları.

Sorgulama, sorma; sen neredesin hangi coğrafyada hangi mekanda, kiminlesin? İyi misin, sağ mısın diye?

Ah be huysuz adam. Bilirim sen yine sevdiklerine kıyamaz, sormadan durmazsın! Dert etme! Şimdi onlar kalabalıklar içinde kendilerini avutmaktadır. Ne zaman ki o kalabalıklar dağılıp da gider, işte o zaman nostaljik bir şarkı gibi hatırlanacaksın.

Olsun be huysuz. Varsın olsun. Şarkı dinlemek de güzeldir. Her asra, her yüreğe dokunan.

Aaaa amma da yaptın. Yine aklına ne geldi ve huysuz. Seni sulu göz seni. Hadi duygusallığı bırak da anlat bakalım. Sana sunulan bu müstesna ömrünü istese, hiç tereddüt etmeden ona verirdin değil mi?

Bırakın artık bu iç karartıcı düşünceleri. Bak yalnızlığın da sıkıldı gayrı. Yeterince içtin, yeterince anı tazeledin. Şimdi kalk da uyu. Kim bilir sabah uyandığında yeniden, tekrar tekrar, ruhun arınmış bir şekilde hiçliğe uyanırsın.

Bu arada, seni sevdiğimi soylemeyi unuttum.

Neyse, yarın uyandığında, iki kere, beş kere, on kere söylerim.

Ve sabah ezanı sonrası.

Hayırdır, kim öldü sabah erkenden sela okunuyor?

Eyvaaaah bizim huysuz ölmüş. Allah rahmet eylesin. Bak gördün mü? Güya sevdiğimi söyleyecektim ona.

Doğrusunu istersen, çok güçlü, çok güven verici, yardımsever, sevecen biriydi. Ama hiç anı biriktiremedi aşka dair. Kayda değer ne kadar anısı var ise kendisiyle gömülüp gitti. Yazık...

İmam; nasıl bilirdiniz? Dye sorduğunda, "iyi bilirdik" modası bile cılız ve riyaliydı!!!

Efkan ÖTGÜN