- 521 Okunma
- 5 Yorum
- 4 Beğeni
Olasılıkların İçinde Taşıdığı Olma Zorunluluğu
Oysa
Bir ben değildim ki ,gecenin uykusunu kaçıran, hani o delilikten az biraz ötelerde , teni delilikten beyaza çalmış gezinen tek kişi.
Gördüm çokça da hissettim, birçok kayıp ruh vardı gecenin içinden gezinen.
Devirler geçiyordu gözlerimin önünden, hatta inanmazsın tüm insanlık tarihi aktı geçti birer birer.
Türlü türlü, birbirinden farklı insanları izledim, kendi bir adımlık mesafedeki deliligimin içinde, süzüldü gözlerimden gölgelenmiş gerçekler.
Baktım;
Kimi şarkı söylüyordu bilmediğim bir dilde ama yine de işliyordu kalbime eksiksizce, kimi konuşuyordu olmayan birilerine yine bilmediğim bir dilin yine içime işleyen sözleriyle.
Düşündüm izlerken, düşündüm dinlerken, onca devir gelip gitti ama hep aynı kalmıştı acının rengi nedense.
Kalabalık hem de çok kalabalık gece, oysa biraz sessizlik için gelmiştim ben geceye.
Uçsuz bucaksız bir hapishaneymiş meğerse dünya, baksana ölenler bile cezasını ödeyip de gidememiş kalmış çaresizce gecenin içinde.
Kalabalık çok ama çok kalabalık gece. Yeter fısıldaşıp durmayın artık gecenin içinde.
Tanrım!!!!!
Koy elini ruhundaki boşluğa ve hisset acımı.
Yok mu ilahi bir yara bandı elinde, yapıştır ruhuma da dindir artık kanayan yaramın acısını.
Her şey olabilir bu dünyada...biliyorum tekrar tekrar söyleme.
Her şey bir olasılıktı...
Evet... ama unuttum onca olasılıktan en az birinin içinde olma zorunluluğu taşıdığını. Hatırlayınca zihnim olasılıkların içinde taşıdığı bu olma zorunluluğunu, bu çelişkili durumdan çıkmak için de artık çok geç kalınmıştı.
Şimdi her bir olasılık ile ayrı ayrı yüzleşme provası yapması gerekiyor zihnimin. Çünkü içlerinden en az birisi olacak biliyorum.
Yolum uzun hem de çok uzun ama her yer öyle kalabalık ki kendi sesimi nasıl duyacağım hiç bilmiyorum.
Hey tanrım!!!!
Koy artık elini içimdeki o kocaman boşluğun üzerinde, yeter artık dayanamıyorum dinsin bu acım.
Devirler geçiyor içimden, yüzler, bilmediğim sözler, gözler, yarım kalmış düşler geçiyor içimden.
Aklıma bile gelmemiş olasılıklar basıyor bir de zihnimi aklıma gelen her olasılık yetmezmiş gibi..
Yetemiyorum, kesiliyor tenimdeki yaralar yeniden, düşüp duruyor üzerine yapıştırdığım ilahi yara bantları.
Tanrım!!!!
Koy elini, içimde kendini büyütüp duran boşluğun üzerine, dolsun artık acısı.
y....
YORUMLAR
black_sky
Duygusal bağlamış olsam gerek bir yara bandı isteği doğmuş ama ilahi olanından insanı olanı hemen döşüveriyor;))
Olasılık hesabının o ilahi kısmını merak erenlerdenim ben de.....yoktur belki de hiç olmamıştır hatta..
Eksik olmayın..
Sevgiler benden .
Delilerin rengi beyaza çekilir demişsin Black'im, nedendir bilir misin... Çünkü kan beyne çıkar, ten soluklaşır, algılar yoğunlaşır, dahilikle, delilik arasında ince bir sınır olduğu iddiası da bundandır... Beyaz, kırmızıyı saklar içinde.... Yani öfkenin üstünü örttüğü hüznü, hayal kırıklıklarını ve tutkunun dayanılmazlığını... Normal hayatın olağan rutinine dayanmak zorlaşır zamanla ve kişi gerçeklerin gölgesinden sıyrılıp, sözde yaşamı reddedip, görece aydınlık olan günden uzaklaşarak, sessizliğin çığlığına haps olunmayı göze almayı gerektiren yalnızlığı ve ölümü seçer..... O yüzdendir huzuru gecede aramamız... Ama yarım kalan ne varsa, gecenin gizi de saklı olduğundan, huzur bulmak, yerini çok daha derin bir öfkeye,hayal kırıklığına bırakır.....
Olasılıklar dan birinin olma zorunluluğu kati'dir... Ama yaşamda her olasılığı düşünebilmek, olsa olsa Tanrı'ya özgüdür.
Araftaydın, iç sesinle konuşuyordu ve kendinin tanrısıydın, bunu hissettim.... Sesinde isyan vardı, bağırsın, çığlık attın... Sanırım kendi ölü kalabalığı da duydum bunu, yaşama alışmaya, yaşamaya çalışırken..,
Güzeldi, düşündürücüdür....
İlk okuduğumda aklımdan geçenlere bütünleşmek istedim, tüm yarı kalmışlıklarla.... Bunlar da benim sana dile getirişim olsun içimden geçenleri.... Sevgimle her daim..
Tanrım!!!
Donsun artık kalbimin acısı, yoksa senin de bir olasılık olduğunu düşünmek, daha da kanatacak içimdeki yarayı. Kirli beyaz ruhumun sislenmiş bulvarlarının caddeleri gibi, tenimin çeperine uzak damarlarımda akıp duran kan, hızlanacak ve o gizli boşluğun en derin kuytusundaki o can kuyusuna-yaşamımın tortusu diz çöktüğünde, irinsu akan bir pıhtı gibi çömelen geçmişim tıkayacak yolları, yılları ve yalanı. Yalan olmasın dünya, yılan olmasın dost, yıllar ezip de geçmesin...
Tanrım,arz-ı endam ederim..
Öldüreceksen öldür beni ama yaşayan ölü bir ruhu taşıyan ölülerden sayma artık... Ölemeyecek miyim?
3 Nisan 2021/
"Bütün renkler hızla kirleniyordu
Birinciliği beyaza verdiler"
Ö. Asaf
black_sky
Varlığı güzel olanlardan uzak kalmamak dileğiyle. Hep ol dilerim.
Sevgimle her daim.
Olasılıklar, tesadüfleri ortadan kaldırıyor...büyük bir pota, potanın altında kutularca kutu...at topu zorunlu olarak birine girecek, girmesi tesadüf değil. Bu işte olasılıkların taşıdığı olma zorunluluğu...O zaman tesadüf olan ne...top mu? Pota mı? Kutular mı? Yoksa biz miyiz...
Bence her şey gelişimin getirdikleri tekamül, yükseliş, gelişim ya da tamamlanma zorunluluğu, kim ya da ne? Kimi zaman dikey kimi zaman yatay gelişim ama kimin için asıl soru bu olmalı, diye düşünüyorum.
Sevgimle saygımla...
Erlik Aldacı
Bu görememe durumuna göre gerçekleşen her yeni olan tesadüf mü üretir...elbette hayır. Zeka ne kadar büyükse "tesadüf kaosu" algısı o oranda azalır.
Erlik Aldacı
"Her şey bir olasılıktı...
Evet... ama unuttum onca olasılıktan en az birinin içinde olma zorunluluğu taşıdığını. Hatırlayınca zihnim olasılıkların içinde taşıdığı bu olma zorunluluğunu, bu çelişkili durumdan çıkmak için de artık çok geç kalınmıştı.
Şimdi her bir olasılık ile ayrı ayrı yüzleşme provası yapması gerekiyor zihnimin. Çünkü içlerinden en az birisi olacak biliyorum."
Çok kaliteli bir bölüm olmuş... Tebrikler.
black_sky
Eksik olmayın dilerim.
Tesadüf olayına gelirsek; bir şeyin tesadüf olma olasılığı olduğu gibi olmama olasılığı olduğunu soylesrk...bu iki olasılık da içerinde bir olma zorunluluğu taşıyacaktır sonuçta da bir tanesi olmak zorunda kalacaktır. Olasılıkların en az biri bu zorunluluğu yerine getirmek durumunda kalacaktır...
Ben bu yazıya başladım sonra buraya kadar geldim nasıl geldim onu da bilmiyorum ama bir sohbet sonrası öylesine döküldü. Eksik, aksak kaldı ama dostlar sağ olsun eksikleri güzel yorumlarla dolduruyor.
Varlığınız ne güzeldir..
Saygım sevgimle.
black_sky
Tüm kafamdaki mesele değindiğiniz kısımdı.
Anlaşılmak ne güzel dedim içimden...
Ve sizden bunları duymak...
Çokça teşekkürler.
Erlik Aldacı
Senin gibi...abartmıyorum inan.
black_sky
Bizim çok fazla keşkemiz var üstat ve insanı hep geride tutar bu keşkeler önünde uzanan uzun bir yol olsa dahi...
black_sky
İçine işleyen onca söz, onca acı..
Hangi yara bandı iyileştirir bunların açtığı yaraları..
Sorguların ötesinde..
Sevgilerimle her daim..
black_sky
Hele dünyada tek gerçeğin acı olduğunu öğrenince gerisi hepten hikaye...
Varlığın çok güzel bilir misin....
Sevgiler benden hem desonsuzlukta.