- 86 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
AHDE VEFA
Vefa her insanda olmayan ama olduğunda da o insanı Eşrefi mahlûk yapan erdemlerdendir. Günümüzde menfaatin ve çıkarın insan ruhunda büyük yer kapladığı bir dönemde iken vefa elmas gibi nadir ve çok değerlidir.
İnsanlık ölmüş, vefa ise İstanbullumuzda bir semt adı olarak kalmış. Nesillerimizi, “Y, Z” kuşakları gibi ayrıştırırken içlerini de boşalttık. Tam bir Avrupalı olduk, bilimde ve sanayide değil ahlakta ve kültür yozlaşmasında Avrupalı olduk.
Evlerimizde çocuk sesleri yerini kedi ve köpek sesleri aldı, büyük ailelerin yerini 1+0 evlerde yalnız yaşayan insanlara dönüştük. Anne ve baba çocuğuna laf geçiremezken büyüklerimiz huzuru huzur evlerinde, çocuklarımızda anne sevgisini kreşlerde buldu. Hani nerede o eski gelin kaynana kavgaları onları bile özledik çünkü evlenen çiftler ertesi gün boşanmak için soluğu mahkemelerde alıyor, süresiz emekli maaşı gibi nafakada cabası.
Kültür erozyonu bize ait ne kadar değer varsa aldı götürdü, yerine kurak ve kavruk Avrupa kültürünü getirdi. Atalarımıza baktığımızda Türk töresine göre toplumlar ve devletlerimiz yönetilirken şimdi bu töreden eser bile kalmamış. “Ey Türk titre ve kendine gel, senin ilini ve töreni kim boza bilir ki?” Şimdi kültür denildiğinde ilk akla mahalle düğünleri, sokak arasında üç beş ihtiyar teyzenin oturup sohbet etmesi, mahalle bakkalına veresiye yazdırılan alış veriş geliyor. Hani büyüğe saygı nerede kaldı? Büyüklerin yanında ayak ayaküstüne atılmazdı, büyükler konuşunca susulurdu, bir iş yapılacağında büyüklerden akıl alınırdı. Çocukları anneanneler, babaanneler büyütür terbiye ederdi, evde büyük bir sofra kurulur çatal kaşık sesleri sokak aralarında duyulurdu. Bu erozyonda aşklar ve sevdalarda nasibini almış, menfaat yoksa aşkta yok. Şimdilerde Leyla şüpheli Mecnun küpeli olmuş. Menfaati bitenin aşkı da bitiyor.
Tik toklarda büyüklere yakışmayacak hareketler, ünlü olup para kazanma uğruna yapmadıkları akıl ve mantık dışı haller kalmıyor. Gençler büyüğünü saymaz, sevmez olmuş, bunlarda yetmiyormuş gibi 6284 sayılı kanun ile de kadınlar erkekler ile eşit olması gerekirken üstün oldular ve polis amirlikleri karı koca sorunları ile dolmuş taşmış. Karının kocaya kocanın karıya vefası, saygısı, sevgisi kalmamış.
Araç trafiğinde biri korna çalsa hemen tartışma, kavga başlıyor. Kimsenin kimseye tahammülü yok, bitmiş. “Hani kalp kıran Kâbe’yi yıkmış gibi oluyordu?” Her gün kırılan kalplerin haddi ve hesabı yok. Hani anne ve babaya ÖF bile denmeyecekti? Bir anne dört evladını bir eve sığdırdı da dört evlat bir anneyi bir eve sığdıramadı. Hani anne o evlatları karnında taşıdı, doğurdu, emzirdi, yok hali ile büyüttü, okuttu, emek verdi de nerde kaldı bu emekler ve vefa? Ya baba gece gündüz çalıştı, giymedi giydirdi, yemedi yedirdi sonuç büyük bir vefasızlık.
Kıymetli dostlar büyük bir girdaba doğru ilerliyoruz, kültür erozyonu, ahlak yozlaşması ve değerlerimizin de asimile olması nedeni ile aileleri felakete doğru sessizce sürüklüyor. Toplumlar aileden oluşur aile bağları kötüyse toplumlar bozulur. Önce ahlak ve maneviyat sonra aile diyorum. Allah’a ısmarladık hoşça kalın.