Ah be dünya ah ki ah! Sen dönüyorsun da ben niye duruyorum arkadaş? Ben de dönsem ya! Dönsem derken yanlış anlaşılmasın, dönme olmaktan bahsetmiyorum, tabi döneklikten de, hem de dünyada bir dolu dönek ve döneklik varken...

Sarhoş mu acaba bu dünya? Öyle ya sarhoş olmasa niye dönsün ki? Sarhoş olmaya sarhoş da, acaba içmekten mi sarhoş, aşktan mı, yoksa daha da başka bir şeyden mi sarhoş? Acayip bu dünya, hem kendiyle hem de bizle kafa buluyor. Biz de tutmuş ’’Dünya dünya zalım dünya.’’ deyip duruyoruz, kendi zalimliğimizi de unutarak.

İnsanın insana yaptığını, insanın başka başka canlılara yaptığını hiç bir varlık başka canlılara yapmıyor. İnsan bu konuda numune gibi... Yaşamak için öldüren, vahşi dediğimiz, aslan, çakal, tilki gibi doğanın bir parçası olsan hayvanlar, bir de öldürmek için, hatta eksik söyledik, zevk almak için öldüren, öldürmek için yaşayan insanoğlu...

Bu dünyanın işi de bayağı zor ha yeni yeni farkına varıyorum. Hem güneşin etrafında dön durmadan o yetmedi bir de kendi etrafında dön işin yoksa ve bunu milyarlarca yıldır hiç ara bile vermeden yap. İnsanoğlundan da sürekli laf işit ’’Kahpe dünya.’’ yok olmadı ’’Yalan Dünya.’’ o da olmadı ’’ Zalim Dünya.’’ saflarım benim. Siz adam olmayın, dünyaya bok atın. Dünya ne yapsın sizin karakteriniz zayıfsa...

İsyan ediyorum artık, dünya dönüyorsa ben niye duruyorum, ben de dönmeliyim. Hadi canım artık, demeyin. Ben de yüzümü, iyiliğe, dostluğa, kardeşliğe, barışa, sevgiye, aşka dönüyorum. Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın.

Eski bir şarkı da vardı, sanırım Seyyal Taner adlı hanım sanatçımız söylerdi, ’’Çocuklar açsa, dönme dur dünya.’’ diye bir yerinde geçerdi... İnsan, insana en büyük zulümleri yapıyorsa ve açlıktan hala bu devirde 21. Yüzyılda insanlar, çocuklar ölüyorsa, bu utanç bizlere, bütün insanlığa yeter. Yer yarılsa da delerek içine girsek diye düşünenlerdenim ben.