Sitemizin duygulu şairi, kelime cambazı, -şiirle mizah- ustası Suat ZOBU 22 Ağustosta oğlunu evlendirdi.
Mücbir nedenlerle O nun, o mutlu gününde yanında olamadım. Telefonla kendisini aradım. Konuşmamız aşağıda olduğu gibidir. Ancak parantez içi cümleler Suat kardeşimin söyleyemedikleridir!!!


“Suat hadi geçmiş olsun. Sonunda muradına erdin. Hayırlı uğurlu olsun. Allah yavrularımızı mutlu etsin.”
“Sağ ol abi. Allah razı olsun.”
( Tabii canım telefon diye bir şey var. Düğüne gelme, bir çeyrek takma. Aç bir telefon hayırlı olsun de. Ohh ne âlâ. Sağ ol yine de cömertmişsin. Mesaj da çekebilirdin. Kontörlerine kıydın aradın. Az bir şey mi bu!!!)

“Nasıldı düğün? Kalabalık mıydı?”
“ Eh işte abi. Gelen de sağ olsun, gelmeyen de.”
(Çorum’lara kadar gittim. Davetiye dağıttım. Sen şimdi; “davetliler-her şerde bir hayır vardır-demiş Coronayı da bahane edip, düğüne gelmemişlerdir. Masraftan da, çeyrekten de kurtulmuşlardır,” diye düşünüyorsun değil mi? Yanıldın işte. Hiç de öyle olmadı. Akın akın geldiler. Düğün salonunun park yeri doldu. Geç kalanlar sokak aralarında yer buldular araçlarına!!!)

“Neşeli geçti mi bari? Müzik, oynayanlar falan…”
“ Fena değildi. Olabildiği kadar güldük oynadık işte…”
(Hiç neşeli geçmez mi? Hani sen de gelecektin de: “Suat ben biraz kafayı ısıtayım bak gör ne oyunlar oynarım. Sen bana votkayla kola al. Beni sahneden indiremezsiniz. Terden gömleğim sırtıma yapışır “ demiştin. Ne oldu?)

“ Coronanın bir etkisi oldu mu?
“Yok abi. Biz hazırlıklıydık. Maske falan…”
(Dört kutu ellilik maske, elli adette oklava almıştım yetmedi. Şimdi düğün salonlarının önlerinde karaborsa maske, oklava satanlar var. Onlardan da aldım. Ancak yetirebildik!!!)

“-Davete icabet edecekler belli olmuyor. Tek korkum ya yemek yetmezse mahcup oluruz-demiştin. Bir sorun yaşamasaydın bari ?”
“Yetti, yetti. Arttı bile. O konuda içim rahat çok şükür.”
“(Yetmedi. Yakındaki kokoreççiden ekmek arası kokoreç söyledik. Arttı dememi bekliyorsun değil mi? Evet arttı. Adresini ver de sana kargo ile göndereyim. Artık bir hafta ısıtır ısıtır yersin.)

“Suat biz kardeşiz. Sorulmaz ama ben yine de soracağım. Çeyrek durumları nasıl?”
“ Çeyrek önemli değil be abi. Masrafımız oldu tabii. Ama neticede oğlumuzu evlendiriyoruz. Olacak o kadar. Canlarımız sağ olsun.”
(Yüz elli adet çeyrek, elli bin lira kadar da nakit birikti!!! )

“Yahu Suat emin ol, düğüne gelmeyi çok istiyordum. Biliyorsun işte ucuz kredi meselesi. Bana çıkmadı çıksaydı gelecektim.”
“Önemli değil abi. Senin canının sağlığı yeter. Sağ ol.”
( Ne krediymiş be! Eve laminant yaptırırken parayı bulmasını biliyorsun. Düğüne gelince-kredi çıkmadı-. Utanmasan ;”Suat İban numaramı vereyim de düğün hâsılatından bana biraz para gönder“diyeceksin.)

“Suat biz birbirimizi tanıyoruz. Ben üçün beşin adamı değilim. Ama şartlar işte…”
“Bilmez miyim abi. Hiç önemli değil. Bizim dostluğumuz baki kalsın yeter.”
(Sen var ya sen, oturduğun masalarda –kim bana rakı, bira söyleyecek- diye arkadaşlarının gözlerine bakıyorsundur.)

BAKMAYIN PARANTEZ İÇLERİNE. SUAT ÖYLE BİR ADAM DEĞİLDİR. KOCAMAN BİR YÜREĞİ VARDIR.
-ÖLÜMDE, DÜĞÜNDE DOSTLAR ARANIR- DERLER. NASİP OLMAYINCA DA OLMUYOR İŞTE. NÜFUS KAYITLARIMIZ AYRI OLSA DA, BİZ SUAT’LA KARDEŞİZ. O BENİ BİLİR. BEN DE ONUN GANİ GÖNLÜNÜ…

KARDEŞİM BENİM. YAVRULARIMIZIN PENCERELERİNDEN GÜNEŞ, YÜREKLERİNDEN SEVGİ HİÇ EKSİK OLMASIN. HEP MUTLU OLSUNLAR.
ÖPERİM GÖZLERİNİZDEN…