Y Kuşağından...



:)

Bu toprakların acısı sızısı daha doğrusu insanın insana yaptığının haddi hesabı yok. İnternet edebiyatı piyasaya çıkalıberi, her türlü görüşten, her türlü acının dününden bugünden haberdar oldum. Ekseri sitelerde, forumlarda yaşanan tartışmalardan da ülkemizin kısa tarihini okuduk aslında. 2002 lerden beri internet edebiyatındayım. Ergenliğe girdik mi 18 yıl olmuş.. Yaş 38, neredeyse yarısı..

Hiç bitmedi, tartışmalar, ekseri ülkücüler, komünistler ve dindarlar arasında yaşandı bu münakaşalar.. Hepsinin içinde de hem şahsi hayatımda hem de internette bulundum sayılır.. Beni yetiştiren önceki kuşak büyüklerimizdi. Ekseri internettekileri, içlerinde sizlerden olması çok muhtemel, zamanla iletişimimin koptuğu veya bozulduğu, al mektuplarını ver mektuplarını tarzından olanı da vardır, vefat eylemiş usta ve üstadlarım da..

Sonradan da AÖF Kamu Yönetimi ve Sosyoloji bölümlerini bitirdim, sonrasında Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü okuyacaktım ya, bilen bilir, olmadı.. Hep Tanrıdan bahsederim ya, izin vermedi.. Ne desem bilemedim şimdi Tanrı’ya.. Suç vallah o’nun, benim değil yani. İllahi okumak da değil okumuş kadar olmasak da, okumamış sayılmam. Hani; alaylı-mektepli diye ayırırlar ya, bende ikisi de var sayarım..


Aklımda kalmış, hangi gazete köşesinde okudum, hangi sitede okudum unuttum ya, Küçük Amerika diyorlar ülkemize. Marshall yardımlarından beri bu böyle olmalı.. Amerikanın tarihi; hegomanya, Avrupalıların toprak kapma yarışı ve sonunda 52 eyaletli bir birleşik devletler Kızılderililerin toprakları üzerine.

Amerika günümüzde; Pers-Roma ve Osmanlı’nın karşılığı desem doğru olacaktır.

Osmanlı ise;
1.Bölüm ; İstanbul’un fethine kadar (1280 ler-1453)

2.Bölüm Fetih sonrası Bizans sosu dökülmesi,

3.Bölüm Mısır seferiyle de devleti aliyenin dininin İslam Sünniliği üzerine şekilenmesi;1517 den itibaren...

4. Bölüm de yavaş yavaş Avrupanın egemenliği eline alması; Şahsen İnebahtı 1571 veya 1699 daki Karlofça antlaşması ilk toprak kaybından başlatıp yıkılışa kadar geçen süre...


(Ensar Aslan’ın bir yazısında belirttiği gibi:

“Eski tarihçilerin halk ve halkın yaşayışı hakkındaki görüş ve düşüncelerinin pek olumlu olmadığı ve dolayısıyla eserlerinde bu konulara fazla yer vermedikleri bilinmektedir. Tarihçi olaylara saray ve hükümet yetkililerinin gözüyle bakardı. Çünkü kendisi de aynı çevreye aitti.” 1)
...

"Hal böyle olunca olayları şiirlerinde dile getiren âşıkların ne denli önemli görevler üstlendikleri ortaya çıkmaktadır. Örneğin; tarih kitaplarında şiirlerde işaret edildiği gibi yazılmayan 1828’deki Ahıska Savaşı’na katılan Âşık Gülalî’nin Ahıska Destanı’nda yer alan:

Azgur boğazında kavga kuruldu
Hain paşalara altın verildi
Şehir talan oldu evler yarıldı
Vah ki harap oldu güzel Ahıska

biçimindeki dizelerden Köse Mehmet Paşa ve yanındakilerin Ruslardan altın almak suretiyle savaşmadan şehri düşmana teslim ettikleri gerçeği belgelenmektedir."

Yine sonraki zamanlarda;

"Çaresiz kalan bir âşığın:

Çıksam dağa ayısı var kurdu var
Düze insem sıtması var derdi var
Köye gitsem tahsildarda vergi var
Şaştım ağam bu salgının elinden" ( Hangi dönem araştırmak gerek)

Neyse alıntı yapmaktan ziyade devam edelim, lütfen aşağıdaki linkteki yazıyı okuyup, günümüzle karşılaştırınız.


Osmanlı içindeki her türlü siyasi, dinsel, geleneksel-yeniliksel kültürelsel, ırksal, dinsel, merkezsel-çevresel-paşasal, damatsal, validesel, mezhepsel... vb sel gibi mübarek, ne kadar tartışma, sürtüşme varsa şuan Cumhuriyet devrinde yaşanıyor.

İbret almak ne haddimize, öyle bir şey yapar mıyız, nerde bu kafa bende..



Uzun olmasın, kısa yazayım. Benim ciğerim böyle yani. Söküp dişleyene de eyvallah, ciğerini gösterene de eyvallah..

Hayatımda temel eserler olan;

Kutadgu Bilig, Mesnevi, Mektubatlar, Kuran meal ve tefsirleri, Şiir çözümlemeleri, Türk Hece Şiiri, Lügatit Türk, Osmanlıca Sözlükleri vb olmak üzere 150 ye kadar tarihi kurgu roman 50-60 kadar klasik roman, ve bolca türkü sitelerinde kayıtlı hece şiirleri...

Bu benim, artık iyice kördüğüme dönmüş zihnimde bunlar var.Eh son 3-4 yıldır da bolca film, senaryo ve bir sürü dizi her milletten, bölgeden..



Y kuşağı diyorum ne zamandır, tek derdi bu kuşağın belki de; şeffaflık, hukuk ve herkesin insanca huzurluca şu topraklarda bir dem sürmesidir arzum güle oynaya..

Bizim topraklarımızda çok fazla acı-sızı-gözyaşı-kan var dostlar, çok fazla.. Ben boşuna Deist oldum demiyorum yani.. Bir şeylerin yalan ve yanlış olduğunu sezdim, öğrendim, tecrübe ettim kendi çapımda..


Siz değerli büyüklerimden, ne kadar bilgi birikimi varsa lütfen yazınız, şiirleştiriniz, anlatınız.. Ne varsa daha çok okuyayım, çünkü artık kitap devri kapandı, kapanacak... 3. dünya savaşı çıkmazsa..



Şu güzel sitede geçenler de belirttim; bir Türkiye var. Her yerden koca bir alem. Bir insan bir alem derler ya.. Bir de; bir lisan bir insan, iki dil iki insan...; translate uygulamalar var, 40 dil 40 insan ya hu..

Çinli bir siteye girin mesela, Türkçeye çevir deyin, anlayacağınız kadar çeviriyor, yani iki yabancı insanın, el yüz mimik şeklinde anlaşması gibi olsa da şimdilik teknoloji idare eder..

Lakin ne mümkün kelimeler ile anlaşabilmek..

Üstat dedi ya; kötüleri sevindirme, eksik olmasın. Çok değerlidir. Az çok tanıdıysam; değme proflara taş çıkartır, kibri yok gibi bir şey.. Lakin bir çoğunuzda; kibir, öfke, hamaset, düşmanlık, kötülük ruhu, dar görüşlülük görüyorum. Buna üzülüyorum. Biliyorum sevenim olduğu kadar, nefret edeninizin de olduğunu.

Sevin dostlar, ben hepinizi seveceğim..


Nereye gidiyoruz, peki?

Aaa dostlar; titanicteki o müzisyenlere benziyoruz....

Küreseller ile ulusal devletlerin çekişmesini yaşıyoruz dünyada, Abd-Çin-Rusya-Ab-İngiltre-Hindistan-Arabi devletler, İsrail, İran...

ve biz tam arada kalmışız gibi.. Birbirinizi üzmeyin.. Aşk meşk, canım gülüm, sen şusun, o bu, ben cu ci, onlar kuyruk, bunlar gövde, sizler bizler onlar muhabbetleri çok var sitede sanırım, gördüğüm öyle.. Sefam olsun muhabbetleri..

Yanisi şu; Y kuşağı Atatürk çıkardı çıkardı, çıkaramadı.. Peki, Atatürk’ün hiç mi yanlışı yok.. İnanın öyle yoruldu son kuşaklar, Osmanlı- Cumhuriyet çekişmesinden.. Elimizde ikisi de kalmayacak bu gidişe, benim en büyük korkum bu..

At gözlükleri bende varsa; benim çıkarmama yardımcı olunuz, sizlerde varsa sizler çıkarınız...

*
"Âşık yeri gelir düzeni eleştirir, yeri gelir kişileri ve hatta kendini eleştirir, yeri gelir zarar gördüğü kimi hayvanları eleştirir, yeri gelir doğanın haşinliğini eleştirir,..."

Ben en kolayını buldum,Tanrı...

İllahi saz bağlamamı çalalım. Klavye çalmaya çalışıyoruz.. F Klavyeden belge olsa da, Q klavye kullanıyoruz ya hu.. Uzun sap bağlama - kısa sap bağlama gibi de düşünebiliriz..

En sevdiğinize emanet olun.

Çok mu ben ben ben dedim, bilemedim şimdi.. Sen sen sen ... Farkımız ne?

Argo kelimeleri kullanmayı sevmiyorum.. Kullananlara da lütfen diyorum.

Vakti dolan gidiyor, keşke kimi usta üstadların yerine ben gitsem diyorum tahtalı köye, imkanım olsa, güçüm yetse, pamukla uğraşmasın, Şaman bulun yaksın bedenimi...

Cesetim bile gülümsesin..

Çok kırdım, çok kırıldım.. Bizim kuşak bir çok tartışmanın künhünü tahmin etmeye çalışıyor ama... Ne yapsın, boyun büyük, büyüklerin acısı daha fazla.. Hürmet...

:)



turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/17.php