Bir enerji birleşimi, bir vücut bulma, bir yol alma aynı yolun yoldaslarıyla... Karşılıklı konuşma "ses" e gerek kalmadan, görmeden ve görünmeden. İsteğii yok ederek beklentiden kurtulma, kendini bunlara tuksaklıyanlara gülümseme.

Öz merkezdir, merkeze giden yol tartışılamaz ki, kimine uzun kimine kısa...kimine kolay kimine zahmetli. Hele bi yekinip kalkalım da...gerisi kolay.

Dostum yeni yazına yorum yapmak beni biraz aşıyor, onun için burda buluşup iki çift laf etmek istedim.

Ha...bahçede kavga var gönderdiğin kitaptan bir kaç sayfa okuyunca müthiş tartışma başladı...bilesin. Bir yazı ile aktaracağım.

Huzurla kal.

Bir rüya gördüm... rüyamda daha önce ölmüş bir insana rüyamı anlatıyorum...
" Hayrola, hayırdır inşallah, "dedi.
Ben de
" Hayrın karşı gele,"dedim.

Bir girdaba düşmüşüm, dönüyor hızla beni aşağı çekiyor. Rengarenk felsefeler var çevremde tutunmaya çalışıyorum. Dibe doğru çekilirken çığlık atıyorum, yukarı çıkmak için çabalarım sonuçsuz kalıyor.
Renk ışımaları karanlığa dönüşüyor ve her şey sessizlesiyor. Karanligin huzurunu hissediyorum tüm serinliğiyle...
Ölü insana bakıyorum. Gülümsüyor...ve ağzından şu sözcükleri duyuyorum.

" Hoşgeldin aramıza..."

Mesele ölmeden önce ölmek değil mi... Herkes istediğini biriktirebilir, önemli olan huzur duyduğumuz yere gittigimize inanmak değil midir... " inanç"

Ne güzel! Senin yazılarında derin düşünmek. İyi geliyor bana.

Dostum...