insan olmak...olunuyor, olunuyor da çok zor...olabilmek de, kalabilmek de ayrı dert...dinden, imandan çıkıyorsun önce...zaten tanrı'yı ringe çıkarmamak en doğrusu...hani şöyle etrafıma bakınca 'insan' diyebileceğim, bu sıfatı kaldırabilecek çok az insan var gerçekten...onların da yarı kalıntısı maymundan çıkma zaten...ben de bu gruba dahilim...ama ben uzaylıyım zaten...burdan kendimi soyutlamakla yaşamla bağlantıya geçme çabasını gözardı etmiyorum...eskiden beri soruyorlar öyle diyorum...toprağa, dünyaya bağlı kalmam gerekmiyor...benimki mecburiyetten yoksa bir gün durmam burda...

neyse bu aralar zaten resti çekmişim, aforoz edilmişim daha fazla yüz göz olmayalım insanlarla...göbek bağıyla tutunduğumuz başka bir şey kaldı mı düşünüyorum ama pire kadar az bir topluluk...karıncaların durumu bizden iyi...onlarda hiç değilse dayanışma var...

tartışılacak-kafa yoracak güzel bir yazı...

Pul biberli kaşarlı tost,epey düşündürdün beni.
Sonra vazgeçtim keçi peynirli sıkma (dürüm) daha gerçekçi geldi. Yanında kulleme çayı...ve uzaklaşmak tüm insanlardan . Anlaşmak mı doğayla, inan ki telepati oradaydı.