Şu ihtiyar dünyamız, binlerce yıldır, neler gördü neler.... İnsan kılığında bir sürü, gündüz insan gece hırt olan yaratıklar... Sadece gözü burnu, kulağı, elleri, ayakları olmak insan olmaya kafi gelmiyor maalesef, bunu iyi anlamamız lazım...


On dokuzuncu, yirminci ve yirmi birinci yüzyıl, insanlığın vahşete daha çok prim verdiği, merhamet duygularını yitirdiği, caniliğe, savaşlara daha çok zaman harcadığı çağlar olarak anılacak... Bunun içinde hele de yirminci yüzyıl ki iki dünya savaşı görmüş bir çağ olarak ölüm ve vahşetin, kitle imha silahlarının hayata geçtiği, insanlar üzerinde kullanıldığı ve insanlığı mahvettiği bir yüz yıl olarak anılacak...


İnsan hayatına kıyarken sadist bir zevk duyanlar. Bu yaptıklarını, gündelik hayatın bir parçasıymış gibi normal kabul edip davrananlar yüzünden insanlık çok çekti, hala da çekmeye devam ediyor... Adolf, Benito, Franko, Salazar aklımıza ilk gelen kan emiciler... Sülük gibi de değil bunlar, vampirler gibi adeta. Sülük vücudunuzda ki pis kanı alır ve temizler, sıhhat verir, vampirler ise bütün kanınızı emer de bitirir sizi...


Bir gecede Hocalı da yüzlerce Azeri Kardeşimizi gözlerini bile kırpmadan yürekleri bile zerre titremeden şehit eden insan müsveddeleri... Hakeza Srebrenitza da bir kaç saat içinde sekiz bine yakın Boşnak kardeşimizi acımasızca kurşuna dizen, sonra da Bir Leş Miş İlletlerin askerleri ile şarap içen insan müsveddeleri... Bu yaptıklarınızın hepsinin o inanmadığınız Tanrının katında bir hesabı kitabı var, sakın ama sakın unutmayın.


Beyrut Kasabı denilen o zalim, o alçak, o vicdansız ki siz kim olduğunu çok iyi biliyorsunuz o Ariel’in, ölebilmek için yedi sene bitkisel hayatta yalvardı durdu, o inanmadığı Rahman ve Rahim olan Allah’a... Daha da niceleri var böyle...


Uyuşturucu parası vermiyor diye, annesini babasını dövenler, hatta öldürmeye kalkanlar, öldürenler. Özürlü çocuklarını, sanki o durum, çocuğun kendi hatasıymış gibi, çocuğu suçlayıp da onu zincirlere bağlayanlar. Hayvanlara, kedilere, köpeklere hiç acımadan eziyet edenler, sizlerde ömrünüzün sonuna kadar insan müsveddesi olmaktan kurtulamayacaksınız... İnsan gibi, adam gibi doğru ve dürüst yaşamaya çalışın, müsveddeler her zamana çöplükteki yerlerini alırlar ama erken, ama geç...


AHMET ZEYTİNCİ