Böyle bir kavram vardı bir zamanlar.

Şimdilerde hiç bir şey doğal değil neredeyse.

Başta İnsanların hal hareketleri, samimiyetleri ve görüntüleri. Hep biri eğreti elbise gibi giydirilmiş üzerlerine sanki.

Hele beğenilmeyen yanların değişiminde dünya insanını geçtik gibi. Üstelik kıt kanaat geçinenlerimiz de bile aynı hırs mevcut.

Şişme dudaklar, ok kirpikler, yapma dişler, çizilmiş kaşlar, İlave saçlar ve biraz oraya biraz buraya botox iğneleri.

Yada kendini tümden beğenmeme halleri. Ona benzeme, buna benzeme istekleri! Yani bir başladı mı kişi durduramaz oluyor kendini.

Kusur görünen, gerçekten ihtiyaç arz eden estetik değişimlere asla lafım yok, gereklidir de yapılsın tabi.

Ama görüyoruz ki bu tarz ameliyatlar, ergen yaşlara kadar düşmüş neredeyse. Niye? E Moda diye! O yaptırmış olmuş, ben niye yaptırmayayım ki diye!

Yahu beyin olarak, kişilik olarak geliştirin kendinizi, niye başkası olmak istersiniz ki? Bırakın başkaları size hayran olsun. Mesela kültürünüze, yeteneğinize, yaşam biçiminize!

Velhasıl unuttuk gitti doğallığı. Bir memnuniyetsizlik, bir tatminsizlik, bir suniliktir gidiyor. Ne yapalım, bu da böyle bir devir demek ki.

Gelecekte kim bilir daha ne antikalıklar bekliyordur bizi. E dünya hali! Hızlı dönüyor, hızla değişiyor, değişiyoruz tabi.

Bu günleri hayretle izlerken, umarım mumla aramayız dünleri.


*