“KENDİNE İYİ BAK”

O kadar çok yabancı film izledik ki, dublaj Türkçe’si kullanır olduk farkına bile varmadan. Sözcüklerle de kalmadı bu özenti, çeker sündürür olduk Amerikalıların İngilizceyi konuştukları gibi dilimizi.
Beğenilerimizi, tepkilerimizi bile kendimiz gibi dile getiremez olduk. Beğensek de, beğenmesek de ıslık çalıyoruz. Şaşırdığımızda “vaaav, ovv” gibi garip sesler çıkartıyor nasıl çıkardığımızın biz de farkına varmıyoruz., ölenlerin arkasından dua okuma yerine alkışlıyoruz. Birilerine yaranmak için kimi zaman Ermeni, kimi zaman Yahudi oluyoruz
Biriyle karşılaşınca ”Naaaber?”, ayrılırken ”baaaay” diyoruz.
Yanılış bir şey yaparsak ”pardon”, onaylamak için “okey” dediğimizin farkında da değiliz..Biri bizi uyarırsa kaşlarımızı çatıp “Ne diyecekmişim?” diye da azarlamayı ihmal etmiyoruz, çok haklıların edasıyla.
Yazılarımızda “w,x,q” gibi harfleri o kadar sık kullanıyoruz ki, sanki kırk yıllık dostumuz.
İşte bu garipliklerden biri de “Kendine iyi bak.” saçmalığı. Biri bize bunu söylediğinde biz doğal olarak ona aynı temennada bulunuyoruz:”Sen de…”
İyi de arkadaşım, sen beni benden çok mu düşünüyorsun? Sen demesen ben kendime iyi bakmayacaktım., iyi ki hatırlattın.
Halbuki bizde buna benzeyen, bundan çok daha güzel temennalar vardır. Mesela: ”Allah’a emanet ol.” Şu güzelliğe bakar mısınız? Kişi zaten kendine bakar, ama gerçekte onun çok daha büyük ve yetkili bir güce bağlanması gerekemez mi? İşte biz de bir Müslüman’ın yapacağı en güzel temennayı yapıyoruz onu, Allah’a emanet ediyoruz. Belki dünyada bu konuda en zengin kültüre sahip milletiz. Sayayım mı sözlerimizi?
Vaktin hayır olsun,
Allah’a ısmarladık
Allah yar ve yardımcın olsun
Allah korusun
Gözlerden ırak
Allah korktuğuna uğratmasın
Allah gönlüne göre versin
Şeytan kulağına kursun
Seni sana seni Allah’a emanet ediyorum
Gözün arkada kalmasın
Allah yardımcın olsun
Kolay gelsin
Güle güle git
Hoşça kal
…..
Sizde hoşça kalın dostlar.