.

Siz hiç işkembe pişirdiniz mi? Böyle bir hataya sakın düşmeyin..

İşim gereği dört beş aydır ailemden ayrı başka bir şehirdeyim. Hazır yemeklerden gına geldi. Makarna pilav yapmaktan da sıkıldım. Et, ciğer, böbrek de pek cazip değil artık.

Canım kelle paça yapmak istiyor ama tembellik başa bela. İşkembe yapayım dedim. Alışveriş yaptığım markette her zaman gördüğüm işkembeyi o gün göremedim. Görevliye “işkembe yok mu” diye sordum. “Bu gün kalmadı ama yarın gelir” dedi.

Dün akşamüzeri markete uğrayıp önceden paketlenmiş yaklaşık 1 kiloluk işkembelerden birini aldım. Tek başıma kaldığım 1+1 eve gelince ilk işim -hevesle- zaten temiz olan işkembeyi yeniden temizleyerek güzelce yıkamak oldu. Sonra ince ince doğradım. Kafamdan geçen, et gibi iyice kavuracağım. Epeyce piştikten sonra da su ilave edip kaynatacağım. Sonra da baharatlarını ilave edip.. Tencereye koydum biraz zeytinyağı ilave edip kavurmaya başladım. Öyle bir sulandı ki bırak kavurmayı çorba kıvamında su resmen. Çaresiz kettle’da kaynattığım suyu ilave edip kaynatmaya başladım.

Yarım saat kaynattım. Eriyip hamur gibi olmasın diye çok uzun süre durdurmak istemiyorum. Ağzıma alıp baktım, kaya gibi.

1 saat kaya gibi.

2 saat kaya gibi.

Hanımı aradım. “Bu işkembe ne kadar sürede pişer” dedim.

“Pişmez, dedi, aman bulaşma..”

Haydaaa.

Düdüklü tencere lazımmış. Düdüksüzde asla pişmezmiş.

İnat ettim ya.. Kaynatmaya devam. 3 saat oldu. Vallahi abartmıyorum tam 3 saat kaynattım. Biraz yumuşar gibi oldu. Söndürdüm. Ocağın üstünde soğumaya bıraktım. İyice soğuyunca dolaba koydum. Sabah baktım biraz yumuşak gibi.

SONUÇ:

Bir işkembe aldım gidip marketten,
Kaynattım pişmedi gitti şerefsiz..
Ben inat ettim o, yamanmış etten,
Akşam imanıma yetti şerefsiz..

Dedim ki kendime inatsa inat,
Başar bunu oğlum yada çöpe at,
Atalar demiş ki ‘inat da murat’,
Yarı çiğli yedim bitti şerefsiz..

Aman işkembeye bulaşmayın. İyi pazarlar :)

Suat Zobu



.