“Köşeden kıvrılırken arkama bakmadım
Köşeyi döndükten sonra baksam da bir şey anlamazdım”

Karabasan uyandım
Terler içinde kaldım
Adım köşe dönücü çıkacak sandım
Meğerse gördüğüm rüyaymış rahatladım

Ben böyle iyiyim.
Kendimleyim
Seninleyim
Onunlayım
Yani insanlayım

Rahatça, arkama, sağıma, soluma, önüme bakarım
Her yönden korkusuzluktayım

Yalanın cazibesine kapılmadım
Riyakârlığın göbeğine dalmadım
Dalanlardan uzaktayım

Dediler bana, basitsin sen
Dedim; yalansızlık, riyakârsızlık basitlikse, evet basitim ben

Anlatmak istediklerini anladım
Anlatmak istediğimi anlatamadım

Basitlik işte, süsleyecek yalanlarım yok
Çıkara kıvrılacak riyakârlıklarım yok
Hayatımın her anısında gerçeklerim çok

Basitim işte, yalansız, riyasız algılarım
Yalansız, riyasız anlatırım
Hep davul zurna çaldım
Sivrisinek sazdım

19.11.2014 – İzmir