- 561 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
Neredeyiz
Gece ilerlemiş. İstanbul’un yedi tepesi de ışıl ışıl. Kahkahalar atıyor insanlar. Alkollü mekanların önlerinde kalabalıklar, müzik, eğlence. Ve bir de çocuklar.
Altı yedi yaşlarında, ellerindeki darbukalara gelişi güzel vurup etraflarındakilerden para toplayan çocuklar. Arabaların arasında cam silicisi çocuklar, canlarının yanacağına aldırış etmeden en ağır işlerde çalışan çocuklar, alınan satılan çocuklar, dövülen sövülen çocuklar, kış ortası donmalara terkedilen çocuklar, çocuklar, çocuklar, çocuklar.
Tulum sesine gitarın eşlik ettiği Kadıköy meydanı geçen gece böylesi çocuklarla doluydu. Yerler cam kırıklarıyla, fındık kabuklarıyla, sigara izmaritleriyle doluydu. Yerlerdeki bu yığıntının bile üzerine basmadan geçtik hepimiz, dikkatle attık adımlarımızı. Fakat o çocukları çiğneyip ezdik. Ne kanun vardı orada, ne kanun koyucu, ne kanun uygulayıcı, ne de kanun uyucusu. Söz bitmişti. Abi bir yemek al bana abi bee nidalarında kavrulmuştu sözcükler. Bir İstanbul yalanıydı avuçlarımıza biriken ve hepimiz kaybolmuştuk bu akıntının ritminde.
Sevgililerimizi sıkı sıkı tutmuştuk birileri kapar diye. Ceplerimiz kapalı, aman bir yan kesici hünerli parmaklarıyla neyimiz var neyimiz yok aşırabilir. Bütün karanlıklar ve gölgeler düşmanlık edebilir bize temkinli olalım. Ve susalım gördüklerimize. Ne çıkar bazı çocuklar geceye pazar pazara gece oluyorlar ise? Biz yaşayalım da gerisi manasız. Hem bunlar polisin işi zabıtanın görev alanı bize ne? Biz nerdeyiz böyle? Umarım birileri suç duyurusu sayar bu yazılanları. Cadde sokak dolaşıp her türlü istismarın tehditettiği bu çocukları hatırlayan birileri olur umarım...
YORUMLAR
Daha dün ben de Aksaray'da şahit oldum bu yazdıklarının aynısına.
Bu çocuklara sık sık rastlıyorum. Görev yaptığım diğer illerde de rastlardım. Mesela İzmitte, Antalya'da, Afyon'da, Muğla'da...Bu çocuklar suçsuz ve masumlar eyvallah. Peki hayatını sokaklarda dilencilik yaparan geçiren, kocasının hiç bir işi ve geliri olmayan bir kadının yedi sekiz tane çocuğunun olması normal mi? Bu çocukların aşağı yukarı hepsinin memleketlerinin Doğu ya da Güneydoğu Anadolu olması normal mi?
Velhasılı sevgili Fırat, çocuklar çok çirkin, hatta iğrenç bir politikanın kurbanı oluyorlar.
Batman'da öğretmenlik yaparken bizzat şahit olduğum bir olayı anlatayım ki meselenin bir başka boyutu olduğu da anlaşılsın.
Tam on üç çocuğu olan birine bir nüfus sayımı esnasında '' Yahu bu kadar çocuk ne böyle, nüfus planlaması diye bir şey duymadınız mı siz ?'' Dediğimizde aldığımız cevap aynen şuydu: '' hocaaa, hocaaaa...Siz Türkler nüfus planlaması diye diye bizim kökümüzü kurutmak istiyorsunuz zaten''
Umarım anlatabilmişimdir ne demek istediğimi...
Şu anda sokakta yaşayan tüm çocukları ve ailelerini toplayıp onlara yaşayacak bir yuva, karınlarını doyuracak bir gelir temin etsen hemen arkasından yenileri gelecektir.
Selam ve sevgilerimle.
sami biberoğulları tarafından 1/8/2014 6:31:44 PM zamanında düzenlenmiştir.
Çocuklar... En hassas teli yüreğimin.. Hele ki sahipsizlerse... Hele ki savunmasız ve tehlikeye açık vaziyettelerse... " taşı toprağı altın(!)" İstanbul'un eli kolu bağlı çocukları! Hepimiz suçluyuz maalesef; önce baştakiler, en çok onlar, ki her dönemde aynıydı bu durum.. Sonrasında da biz... Bu böyle ne yazık ki...
Sızlatan ve bizi yeniden, yeniden düşündürten yazınız için çok teşekkürler...
Saygıyla...