Günlük yaşantısında konuşurken bazı insanlar için küfür artık noktalama işaretleri gibidir.Cümlenin öğeleride olabilir.O tarz insanların cümlenin sonuna ekledikleri küfür yüklem olarak yada başına ekledikleri küfür özne olarak görev alır.Hatta korkarım okullarda Türkçe veya edebiyat derslerinde şöyle sınav sorularına bile rastlayabiliriz.

Soru: Aşağıdaki cümlede yüklem görevi gören küfür hangisidir?

a) Bak şu adi kadına!

b) Şerefsiz adam seni.

c)İnsan mısın ulan nasıl insansın sen?

d) Kız oraya gelirsem gebertirim seni or....!

Gibi sorular sorulsa hiç saçma olmaz.Bu arada doğru cevap d şıkkı.Küfür neden bu kadar çok dilimize yerleşmiş olabilir acaba?Gerçekten hepimiz çok mu mutsuzuz? Çok mu hırçınız?Şu geçen sıkıntılı günleri hariç tutarak soruyorum çünkü bizler bu olaylar yaşanmadan öncede böyleydik.Küfürbazdık. Bu arada kendimide katar gibi konuşuyorum ki bir küfüre maruz kalmayayım diye.Mutsuzluk,asabilik bir yana asıl neden bence kelime yetersizliğimiz.Düşünsenize konuşmanın sonunu küfürle bitiren insanları ’harbiden öyle amk.’ Bu en ünlü noktalama işareti tarzı bir küfürdür.Nokta gibi cümlenin sonuna konur.En nokta kelimedir aslında.Kırmızı nokta olduğu zaten kesinde. Bu tarz insanların ağzına dekoder takma imkanı olsa çok iyi olurdu.Yerli yersiz +18 konuşmalarına otobüslerde,yollarda şahit olmuş yada mağdur olmuş olmazdık.Dediğim gibi tek eksiğimiz kelime.Adam cümlenin sonuna o anki ruh halini ifade edebilmek için küfür ekliyorsa ne kadar çaresiz olduğunu siz anlayın artık.Yani beni anca böyle bir küfür anlatabilir demek istiyor.Birde özne şeklinde kullanılan küfürler vardır,genellikle onlar hep cümlenin başında yer alır.’Aptal şey!’ ’Salak salak konuşma be!’ gibi cümlelerle kendini gösterir.Gizli özneler vardır çoğunlukla küfür edilen kişinin haberi olmaması için kullanılır.Dedikodu anlarında mesela.’Bu kadar dangalak olunmaz!’ gibi cümleler.Dolaylı tümleçlere hiç girmiyorum,terbiyem müsaade edemeyecek.Sonuç olarak eksiklerimiz ’kelime’ ve ’saygı’ ikisine sahip olan insan daha az yani lazım olduğunda küfre ihtiyaç duyar.Öyle bir ruh halindeyiz ki hiç küfür etmeyen bir insanın olduğuna inanmıyoruz.Herkes eder diye düşünüyoruz.Ne kadar doğru olduğunu özellikle sokakta yürürken görebiliyoruz.Yanımızdan arkadaşlarıyla yüksek sesle konuşarak daha doğrusu bağıra çağıra konuşarak geçen ergenlerin ağzından savrulan küfür dolu zengin cümleler kulağımıza çok gelmiştir.Küfür bakımından çok zengin cümleler kurabilmekte bir yetenektir aslında.Utanmak gibi bir duyguyu devre dışı bırakmak büyük meziyet.Neyse Küfür hakkında düşündüklerim bu kadar.Küfrün hayatın bir gerçeği olduğu kesin olsa da noktalama işaretleri gibi cümlede kullanmak abartı ve saygısızlık gibime geliyor.Daha doğrusu öyle.Herkese sevgi ve saygı dolu günler diliyorum.Dilinizden güzel cümlelerin düşmemesi dileğiyle.



Özlem Eryılmaz