-Nevet. Sen kadın mısın? Allahım nayır nolamaz bu nasıl bir kadın

- Kadın ne demek.
-Kadın dediğin bir insan, benim dişi olanım. Nen nasıl bir şeysin nuzum
-Anladım. Evet ben dişiyim. Ne varmış halimde
-Dişisin ama kadına pek benzemiyorsun.
-Neden kadına benzemiyorum. Bende dişiyim, annem ayı Kongi gibi.
-Nayır nolamaz kadın kılsız olur. Sen çok kıllısın. Seni kıllarından uyku seti yapılır. Hem senin adın ne bakayım yavrum.
-Kadiriye. Babam seni çok seviyormuş, erkek doğsaymışım adımı Kadir koyacakmış, dişi olunca Kadiriye koymuş.
-Babanı sevdim demek beni çok seviyormuş öyle mi? Nerde şimdi muhterem babanız.
-Burda.
Boynundaki madalyonu gösterdi. Kadir İnanır madalyonun içindeki kaseti dinledi ve Kadiriye’nin ailesine olanları öğrenip çok üzüldü.
-Sen bebekken geldin buraya demek. Peki seni kim büyüttü.
-Kongi annem büyüttü.
Kongi ‘’Bööö, hooo’’ diyerek yanlarına geldi. Kadir koca anne ayıyı görünce korkup kaçmaya başladı. Arkasından Kadiriye ‘’Korkma sana bir şey yapmaz’’,diye bağırınca korkarak Kadiriyenin yanına geldi.

Kadir, Kadiriye’nin istenmeyen tüylerden kurtulması gerektiğini biliyordu. Ormanda lazerli epilasyon yoktu, o zaman eski ve en etkili yöntemle yapmaktan başka çare yoktu. Ormanda fazla uzaklaşmadan çam ağaçlarının sakızını topladı. Kadiriye için çam sakızı çoban armağanı ağda yaptı. Kadiriye’nin biran önce istenmeyen tüylerden kurtulması gerekiyordu. Kadir bu haliyle onu kadın gibi görmüyordu. Kadiriye’yi karşısına aldı, zavallı Kadiriye olacaklardan habersiz karşısında uslu uslu oturdu.


Kadir elindeki ağdayı Kadiriye’nin bacağına yapıştırdı. Kadiriye bacağında ki sıcak sarı şeye baktı. Kadir ağdayı tutup çekmesiyle, Kadiriye acıyla, ‘’Ahhh’’ diye çığlığı bastı. Kaçmaya yeltendi ama Kadir ayak bileğinden kavradığı gibi kendine çekti. O anda Kadiriye’nin bıyıkları Kadir’in yanağına battı. Kadir, ağda yapmakla ne kadar iyi yaptığını anladı. Kadiriye, ‘’Ah’’, ‘’Off’’, ‘’Yandım anamm’’,’’Etlerim koptu, öldüm’’, dese de Kadir dinlemedi. Sonuç Kadir’in çabasına inadına ve Kadiriye’nin canının yanmasına değdi. Ağdalar kıl yumağına dönse de, Kadiriye bembayaz oldu. Meğerse Kadiriye akça pakça güzel bir kızcağızmış. Kadir alıcı gözüyle baktı, çok hoşuna gitti.
-Kız, valla çok güzel oldun. Sen bayağı güzel bir kızmışsın. Valla Banvit piliçlerine döndün ha.
-Kadir ben şimdi kadın mı oldum, kıllarım alınınca güzel mi oldum
-Evet. Dur bakalım kaşlarını alınca tam kadın olacaksın ne bu böyle martıyı da geçmiş Albatrosa dönmüş kaşların. Bıyıklarını ağdayla alınca bak üst dudağın ortaya çıktı.
Kadir eliyle üst dudağına dokundu. Bir anda içinde bir şeyler kıpraşmaya başladı. İçinden, ‘’Allah Allah ne oluyor bana böyle’’, diye sordu. Sanki midesine yumruk yemiş gibi hissetti. Kadiriye’yi öpmemek için zor durdu. Cebinden cımbızını çıkardı, Kadiriye yi de kucağına yatırdı. Kaşlarını almaya başladı ama kucağında yatan Kadiriye yine ‘’Ah, of’’ demeye başladı. Kadir, neler olduğunu anlamamıştı ama çok heyecanlanmıştı kucağında yatan Kadiriye ye baktıkça içi bir hoş oluyordu. Kadir diğer cebindeki aynayı çıkarıp Kadiriyeye verdi.
-Al bakalım, kendine bak nasıl olmuşsun.
-Amanın bu ben miyim? Çok değişik olmuşum. Kadın olmak çok zor ve acılıymış.
-Kadın dediğin bakımlı olmalı.
-Hadi bakalım sıra sende.
-Nasıl bende ben ne yapacağım ki?
-Seninde göğsün, bacakların kıllı hadi onları da ben alayım. Hem seninde bıyıkların var onları da alalım. Benim gibi tertemiz ol.
-Ben erkeğim, erkeklerin göğsünde, bacaklarında kıllar olur onlar, alınmaz. Hem benim bıyıklarıma bütün kadınlar hasta. Kesmem!
-Demek kadınlar sana hasta öyle mi? Burda tek kadın benim.
-Evet, demek ki sadece sen hasta olacaksın bana.
- Bilmem. (Diyerek gülümsedi). Sen ağda yapmayı nerden biliyorsun. Hem cımbızla aynayı sen ne yapıyorsun. Madem ki erkeksin.
-Ben metroseksüelim.
-Metroseksüel ne demek.
-Bakımlı güzel şık gözüken demek
-Ben şimdi metrosüel mi oldum.
-Metrosüel değil metroseksüel. Hem erkeklere derler Metroseksüell
-Senin de kıllarını alalım sende ol ondan. Böyle met metrsü… o dediğinden olunmaz ki.
-Ben zaten metroseksüelim. Kaşlarımın ortasını alırım. Berbere tıraşa ve yüz bakımına gittiğimde kulağımın içindeki kılları ağdayla alır. Tırnaklarıma manikür yaptırırım.
-O ne ki. Dedi


Kadirin tırnaklarına baktı, ‘’Çok güzel ellerin var’’, dedi.
Sonra kendi el ve tırnaklarına baktı. Elleri ve tırnaklarının içi kirliydi, utandı. Koşarak hemen dereye yıkanmaya gitti, bir güzel yıkandı ve tertemiz oldu. Kadir’in yanına geldi ve ellerini gösterdi. Tıpkı pazartesi sabahları tırnak kontrolü yapan öğretmen gibi Kadir tırnaklarına baktı.

-Hım aferin çok temiz olmuş. Ellerin, parmakların ve tırnakların ne güzel öyle.

Kadiriye utanmış, yüzü kıpkırmızı olmuştu. Kadir kızaran yüzüne düşen saçlarını çekerken kulaklarını gördü.

-Kulakların ve burnunda çok güzelmiş. Bakım yapınca yüzünün güzelliği ortaya çıktı. Sen bayağı güzel bir kızmışsın.

-Be… Ben deme ö…öyle şey…ler. Utan… dım, yap…ma.

Diye kekelemeye başladı. Kadiriye kekeme olduğunu bilmiyordu. Nereden bilebilirdi ki kekeme olduğunu, ormanda büyümüş ve kimseyle konuşmamıştı. Kadiriye oradan koşarak uzaklaştı. Bir sarmaşığa tutunup daldan dala ‘’Seviyorum uleeyyynn’’ diye bağırmaya başladı. Kadir şaşkın ve duyguları karışık bir şekilde arkasından bakakaldı.

Kadir, ormanı televizyonda belgesellerden görmüştü onun için ormanda yaşamayı bilmiyordu. Karnı acıktığında balık bile tutmayı bilmiyordu. Kadiriye avlanıp ateş yakıp Kadir’e yemek yaptı. Kadiriye, Kadir’e balık tutmayı öğretmeye çalıştı ama Kadir çok beceriksizdi. Ucu sivri balık tutma sopasını, balık yerine ayağına sapladı. Haftalarca topal gezdi. Ceylan avlayım derken oku Kadiriye’nin kafasına fırlattı. Kadiriye neredeyse kör kalıyordu. Günlerce gözü sargılı gezdi. Kadiriye ikisinden biri sakatlanmadan Kadir’e avlanmayı öğretmekten vaz geçti.

-Ben senin için avlanırım Kadirim. Sen yanımda ol yeter.

-Nayır, nolamaz. Ben erkeğim benimde avlanmam lazım Kadiriyem.

Büyük çabalar sonucunda Kadir ilk avını tutmuştu. Yakaladığı tavşanı sevinçle Kadiriye ye götürdü.Tavşan çok sevimliydi, beyaz tüyleri uzun kulakları vardı. Kadiriye onu öldürüp yemeye kıyamadı ve ikisinin evcil hayvanı oldu. Böylelikle Kadir, Kadiriye ye ilk hediyesini vermiş oldu.

Kadir ile Kadiriye’’nin başında aşkın alevleri sarmıştı. Kadir, sarmaşıkla daldan dala gezeceğim derken birkaç kez düştü ve her tarafı yara bere içinde kaldı. Kadiriye, Kadir düşünce çok gülüyordu, çünkü çok komik düşüyordu. Kadir şelaleden Kadiriye ile atlarken az daha boğuluyordu. Kadiriye sevdiği erkeği kucakladığı gibi kıyıya çıkardı ve hayat öpücüğü ile kendine getirdi. Kendi kendine, ‘’Ben bunu nerden biliyorum’’, diye sordu ve çok şaşırdı. Kadir’e hayat öpücüğü hayat verdi ve çok huşuna gitti. Sonra her gün gölde, şelalede boğulma numarası yaptı. Kadiriye ise her seferinde hayat öpücüğü ile onu hayata döndürdü. Bu aksatmadan her gün devam etti. Boğulma ikisininde işine geliyordu.

Kadir uzun çalışmalar sonucunda sarmaşıkla daldan dala gezmeyi öğrenmişti. Kadir ve Kadiriye sarmaşıklarla ‘’Seviyorum Uleeeyyyn’’ diye aşkla bağırıyorlardı.



E.Ö.S

10.1.2013