hâlŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Açar dudağında kırmızı güller
Güneş ansızın doğar, saçlarına Cilveleşir, dala konmuş bülbüller Kanatlanır serçeler yamacına Açar dudağında kırmızı güller Barış Çiçek
S/ağır akşamların kör karanlığında el ele tutuşup
Aya raylar döşerdik seninle Roza // Umuda gebe düşlerimiz vardı Her sabah yeni doğan güneşle filizlenen Ve bir sevda türkümüz vardı Hani penceremize konan serçelerin sesinden Ah! Roza”m O kadar yorgunum ki! Adını bile ayan beyan hatırlıyorum Sesime karışan şehrin kalabalığı kadar Sana Roza”m dedikçe sıradanlaşıyorum S ı r a d a n l a ş m a k H/iç çekişlerin adımı Roza? Yoksa! Ben mi bulamadım kendime bir isim? Ah! Biz Ne çok kandırdık birbirimizi İçi boş hayallerde avuttuk kendimizi Sıkı sıkı sarıldık firkatin yakasına Yitirdik elimizde avucumuzda ne varsa Attık kendimizi ucu bucağı olmayan aşkın har deryasına Hayat b/öyle işte Roza Acımasız Yaka paça atar yalnızlık rıhtımına Yalnızlığıma alıştım da Ellerimde ellerin yok, dayanamıyorum buna Ah! Roza P/is kokulu ağızlarda söyleniyor sevda türkümüz Alışamadım hâlâ Barış Çiçek |