Usulca sokuldu,
sessizce yanağını göğsüne dayayıp;
derinden bir iç çekti..
Silinmişti herşey o an aklından
Ne kadar ayıpsa ayıp
ne kadar açıysa acı
birden yok oldu bir an
Artık sadece huzur vardı odada
Sessiz çığlıklarıyla inletiyordu her yeri
yarın göğsünde yanağının izi
Yürekte huzur, sessiz çığıklar
Şu.an şu,an hiç bitmesin diyordu
dursun tüm zamanlar
Huzurmuydu,ki onu bu denli mutlu eden,
yoksa güvenmiydi adı bunun..
Tek bir vücut olduğunda beden
Aşıkmı olmuştu hemde bilmeden
Evet vardı birşeyler,
sevgiydi bunun adı aşk,ti
Aşk süt gibi ak,tı
Berrak,tı ...
böyle olmalıydı,
bunun adı yaşamak,tı
Doyasıya yaşamak,ölesiye yaşamak
Yarın göğsünde,
hiçbir kaygıya telaşa,yer vermeden
kanat çırpmaktı sonsuzluğa birlikte
Yarın gözleri büyüdü
elleri titredi
Sev beni daha çok sev
Sev dedi..
Hiçbir güç giremesin aramıza
Bakmadan çoğa aza
kırmadan,incitmeden,yermeden
Sev beni,bir çocuk edasıyla
Ve bakıştılar birbirlerine
Gülümsediler sessizce
yar gözleriyle evet dedi
Seni seviyorum,çok seviyorum
Tip,ki annenin seni sevdiği gibi...