TANRININ ÖZÜ SEVGİDİR

Günaydın desem mi acaba,
yaşamın manasın idrak edemeyenlere?
Fark ettirsem mi diyorum kelebeklerin gizemini?
Çimenler üzerine uzanıp,
toprağın nemini,
çiçeğin kokusunu anlatsam mı,
Sevgiden yoksun yüreklere?

Aaah be azizim hayat gelip geçmekte.
Neyin kavgasıdır bu?
Niçin bunca telaş!
Seni neyin beklediği bilinmektesin!
Çocukça yaşa,
umursamadan,
tükür içindeki büyümüşlüğün kinini, nefretini!

Bak geçmektedir zaman.
Geçen zamanın ömürden olduğunu bilmez misin?
Öyleyse dön,
dön çocukluk günlerine,
birazcık çocuksu yaşa!
Günübirlik,
riyasız,
yalansız,
çıkarsız ve de beklentisiz!
Bak işte o zaman güzeldir yaşam.

Güzeldir güneşin doğuşunu seyretmek.
Güzeldir kırlara bayırlara çıkmak.
Güzeldir avazın çıktığı kadar bağırmak.
Dağda bayırda seviyorum nidalarının yankısını duymak

Koşmak, koşmak, yorulmak!
Mutlu eder seni doğayla içiçe kalmak.

Bak akşam da oldu.
Güneş batmakta

Şimdi uzan çimenler üstüne,
gözlerini dik yerle göğün birleştiği yerde ufuk çizgisine.
Hayaller kur.
Hayalleri olmayanlar asla yaşamaz.
Kur işte mutluluğa dair.
Sevgiye,
adalete,
paylaşıma dair hayaller kur.

Bak önünde bir papatya seni beklemekte.
İstersen kanatlarını hiç yolma.
Sen bir kere seviyorumla başla.
Sevenlerin sevgisi karşılıksız kalmamıştır inan.
Bir yaprağı eksik çıkarsa papatya fallarının.
Eksikliği kendinde gör!

Hiç yılmadan sev sev sev.
Tanrının özü sevgidir çünkü.

Efkan ÖTGÜN
[ italik ]