Yan yana yürüyorduk onunla
Bir elini boynuma dolamıştı
Yüzü yüzüme oldukça yakındı
Öpecek sanmıştım neredeyse beni
Tomurcuk yanaklarımı ateş sarmıştı
Kısa bir süre nefesi yüzümde dolaştı...
+++++
Yakınlaşmamıştım
Hiç bu denli ben ona
Bu denli yakınlaşmamıştı ki
O körpecik yaşlar da
Kendisi de bana...
+++++
Terlemiştim
O kadar çok yaklaşmıştı ki,
Dönerken iyice bana
Dokunacak sanmıştım adeta
Dudakları dudaklarıma !…
+++++
“Bugün yemekte ne var“ dedi meraktan
Etli dudakları arasından
Fark ettim ki bir an,
Ferahlatıcı bir hava esiyordu ruhuma ondan !...
+++++
Terlemiş olmam neyse de
Heyecan yüzünden konuşamıyordum neredeyse
Hani yetmiyormuş gibi bir de,
Her şeyin üstüne
Onun bana bu kadar yakınlaşmam da
Tarifi zor bir zevkli işkence !…
+++++
Titremeye başlayacaktım
Kim bilir neydi bu heyecanın adı ben de ?
Gelebilir miyim dedi seninle
Karıncalanmıştı sesim birden bire
Sorusuna karşılık ben çekine çekine
“Bilmem ki ?” diye bilmiştim sadece…
+++++
İkimizin de yaşları onbir ya da on ikiydi
Ve ilk tahsil hayatlarımızın son günleriydi
O zamanki adıyla yani,
İkimiz de ilk mektep sınıf beş’teydi…
+++++
ROKSAN !!!...
ROKSAN’dı onun adı
Ya soyadı…
Unutmuştum doğrusu ben soy adını
Aradan nice yıllar gelip geçmişti
En net anımsadığım tek şeydi,
ROKSAN bir içim su gibiydi !...
+++++
Dalgalı saçlı ve sarışındı
Kız irisiydi ROKSAN’ın o hoş tipi
Okulun en zengin kızlarından biriydi
Ama onun daha çok gönlü zengindi
Açıkçası fakir semtin zengin talebesiydi…
+++++
Ne işi var orada diye düşünüp durmuştum ben onu
Yani yemek için gidilen Çocuk Esirgeme Kurumunu
Çünkü orası fakir çocukların yemek yurduydu
Ama kendisi oldum olası mütevazi ruhluydu
İşte o gün de ROKSAN peşime takılıyordu
Belki de beni ben olduğum için geliyordu...
+++++
İnanamamıştım zaten bir ara
İnanamamıştım ben ona
Nereden bilebilirdim ki o zamanlar
ROKSAN’ın gönlünün bu kadar alçaklardan uçabileceğini
Ancak büyüyünce çözebilmiştim gerçek samimiyetini…
+++++
Hatırladıkça onun o ihtişamlı görüntüsünü içimden
Yıllar sonra hala onu titrerim ben !
Gerçek bir sevgi güverciniymiş meğer
Yüreğime konmaya çalışıyormuş sahiden
Üstelik ikimiz de henüz körpe yaşlardayken…
+++++
Uçup gitmişti oysa uzaklara çoktan
Daha sonra ilk mektep beş biterken
Kayıp gitmişti kuyruklu bir yıldız gibi zamanın içinden
Hatta o körpe çocukluğumun terli ellerinden…
+++++
Kim bilir,
ROKSAN nerelerdedir şimdi ?
Beklide bir erkeğin,
Sahte aşk duygusuna yenildi
Örneğin o şu an ne eder ve ne yapar ki ?...
+++++
Yüreğinde esen acaba nasıl bir iklimdir
Dahası mutlu mudur, yoksa değil midir
Ya da nasıl bir kişilikle evlenmiştir
Yoksa, yoksa o şimdi dul birimidir ?...
+++++
Bugüne kadar kaç çocuğu olmuş olabilir ?
İnanıyorum ki analık onu daha da bir güzelleştirmiştir
Sorular…Sorular…Yüreğime hücum eden sorular…
Bu sorular bana onu daha çok diriltmektedir !…
+++++
Anlayamamıştır eminim kimse bugüne kadar
Onu ancak benim yüreğim en iyi anlar
Kocasında mutlaka şanslı bir kişiliğin meziyeti var
Acaba kendine layık biri midir ?
Zaten ROKSAN gibi birini tanımış olmasıyla bile
Başkalarına mutluluk açısından fark atar
Kocası olan kişi hayatının şansını yakalar...
+++++
Belki de ona benden başka herkes vefasız gelebilir
Çocuklarının huyu da acaba kendisi gibi midir ?
Sorular, evet ben de bu sorular hiç bitmeye bilir
Dilerim o mutlu bir yaşamın tam göbeğindedir…
+++++
ROKSAN !!!...
BAZEN HARCAYIP UZUNCA BİR ZAMAN
ROKSAN YAZARDIM KENDİ KENDİME
BOŞ GÖRDÜĞÜM HER SAYFANIN KIYISINA KÖŞESİNE
DEFALARCA…AMA DEFALARCA !...
HİÇ BIKIP USANMADAN HEM DE,
HEM DE ÜST ÜSTE…
+++++
VE O’NUN,
İSMİNDE Kİ HARFLERLE OYNAŞIRIM TİTREYEN ELLERİMLE
TEK TEK TÜM HARFLERİYLE
OYNAŞIRDI ELLERİM EDEPSİZCE !
GİZEN YÜKLÜ “NÜ” BİR MERASİMİN RESMİ GEÇER O AN YÜREĞİMDEN
BAKAMAZDIM AYNALARA, BAKAMAZDIM BEN !
UTANIRDIM,
UTANIRDIM BEN BU TÜR BİR BENLİKTEN
KIZARIRDI YÜZÜM DURUP DURURKEN
ÖYLESİ “NÜ’SEL” BİR DÜŞ YÜZÜNDEN
ROKSAN’I HEP O ŞEKİL AKLIMDAN GEÇİRİRKEN…
+++++
ROKSAN !!!...
Anılar ormanında
Sevgi giysili iki körpecik yaşam
Henüz filiz halindeyken bensiz rüzgarların malı olan
Ve zamanın çelik avuçlarını dahi çürütüp acıtan,
Anılar !...Anılar !...Ah yitip giden o ilk mektepli anılar !...
ROKSAN VARDI BEN DE BİR ZAMANLAR !!!..



İ.HAKKI GÜRCANOK