[ italik ][ikiyanayasla]


savurur peşimiz sıra kader
yanmış yanmaktan köz kesilmiş
fersudeleşmiş en nadide aşk duygularını
şişeler içinde bırakılan mektuplar gibi
ebede hiç durmadan akan bir akarsuya bırakır


aşk mavisi bir ummanın kıyısına varmak için




sığınacağımız tek liman dualardır
göklere dayanmış merdivenden iner melekler
huzur kelebekleri gibi yüreğimize buseler kondururlar
rahmet damlalarıyla üzerimize sayısız
en yalnız saatlerde öz ile buluşmak için
arşa dayalı merdivenden miraca yükseliriz


yanar en ışıltılı yıldızlar geceleyin



sessizlik aceleyle çökerken tüm şehrin üzerine
değişen sokaklarda evlerde odalarda
hep kendimizden bir şeyler arar dururuz
çoğu zaman en karanlık yerinden çıkıp gelen
bize armağan edilen eskiyen bir hatıradır



bir çocuğun gözlerinde buluruz kendimizi


REDFER
[/ikiyanayasla][ /italik ]