Ne anlamı kaldı ki aklım alan sevdamın
Vuslatını beklerken hüsran bulan sevdamın
Mademki kıymeti yok sana olan sevdamın
Yemin olsun ardıma bakmadan gidiyorum
Gönül’ü Kâbe bildim yıkmadan gidiyorum

Yıkmadan gidiyorum kurduğum hayalleri
Gözyaşımla ıslatıp sardığım hayalleri
Olmayacak rüyaya yorduğum hayalleri
Zifiri gecelerden çıkmadan gidiyorum
Hayaller benim dünyam yakmadan gidiyorum

Yakmadan gidiyorum kurduğum köprüleri
Alıştım acı vermez ömrümün törpüleri
Kaç gece sabaha dek yummadım kirpikleri
Yatıp sonsuz uykudan çıkmadan gidiyorum
Hiç kimsenin canını sıkmadan gidiyorum

Sıkmadan gidiyorum öz elimle tetiği
Eden kendi utansın kâr kalmaz ya ettiği
Cana keder ekenin var mı huzur biçtiği
Hiçbir şeyi kafama takmadan gidiyorum
İnsani kurallardan çıkmadan gidiyorum

Çıkmadan gidiyorum yoluna engel için
Zor ile olmuyorsa direnmek neden niçin
Mizani sana değil sadece Allah için
Yemin olsun ardıma bakmadan gidiyorum
Belki de son sabaha çıkmadan gidiyorum

Ozan Mizani (Taner Karataş) 22.11.2013