20.9.2017 14:48:14
[ italik ]
bir şey var birşeylerden kalan
yoluma yıldızlar yansıyor adımımı atınca
aklın yolu çarkta ç'evriliyor
belki ilk esintisine güz yağmurlarının
son ana saklıyor güz, yapraklarını dökmeyi
her şey dökülüyor, insanlık üzerinden
boynu devriliyor yüksek ağaçların
bodur ağaçlar yol alıyor bu döngü içinde
masum çocuk ölüleri görüntülerde
ölü; düşünemiyor kimyasal beyin!
birşey yok gerçekte bir şeylerde
afra, tafra bedavaya getirilen hayat
bir güne baksak kaç ölüm sığdırılıyor
yaşamak sahnede oynamıyor rolünü
öylesine yürüyüp geçiyor kaç oyuncu
kaç insan maskesi bir yüzde acaba?
gerçeği söyleyince iniyor perde
yüzümüze kapanıyor ikiyüzlülüğümüz
seyirciler koparıp alamıyorlar
hiç kimse ayıramıyor burada
bin bir yüzü birbirinden!
19. 9. 2013 / Nazik Gülünay
