18
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
2971
Okunma

bir şey var birşeylerden kalan
yoluma yıldızlar yansır adımımı atınca
aklın yolu çarkta ç’evrilir
belki ilk esintisine güz yağmurlarının
son ana saklar güz, yapraklarını dökmeyi
her şey dökülür, insanlık üzerinden
boynu devrilir yüksek ağaçların
bodur ağaçlar yol alır bu döngü içinde
masum çocuk ölüleri görüntülerde
ölü; düşünemez kimyasal beyin!
birşey yok gerçekte bir şeylerde
afra, tafra bedavaya getirilen hayat
bir güne baksak kaç ölüm sığdırılır
yaşamak sahnede oynamaz rolünü
öylesine yürüyüp geçer kaç oyuncu
kaç insan maskesi bir yüzde acaba?
gerçeği söyleyince iner perde
yüzümüze kapanır ikiyüzlülüğümüz
seyirciler koparıp alamazlar
hiç kimse ayıramaz burada
bin bir yüzü birbirinden!
19. 9. 2013 / Nazik Gülünay