El ayak çekilince, her gece sessiz sessiz
Gönüllerde bir otağ, dertli baş arar hüzün.
Güz güneşine benzer; tebessümü edip giz
Solmuş, sararmış çehre, çatık kaş arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaş arar hüzün.

Derip renkler içinden kasvetin karasını
Ağlatır, üzer, açar umutla arasını
Âşikar etmez, gizler, göstermez yarasını
"Eyvah", "keşke" içinde, kor ateş arar hüzün
Elde mendil, dilde âh, gözde yaş arar hüzün.

Zalim bir yâr olsa da onmaz derdine sebep
Haddini aşmasına müsade etmez edep
Acısını tarife âciz kalır mürekkep...
Yaz ayında kar bekler; bora, kış arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaş arar hüzün.

Izdırap mukadderdir, küskündür neşelere
Saklanır melül mahzûn, en kuytu köşelere
Bağlanır basireti, sarılır şişelere...
Kadehlerin dibinde arkadaş arar hüzün.
Elde mendil, dilde âh, gözde yaş arar hüzün.

Ne tüp vardı, ne şeker, ne de çay çoğu zaman
Hava hep bulutluydu torpili olmayana.
Az mı yaka silkmistik, demiştik "aman...aman! "
Ecel dahi şaşardı vadesi dolmayana.

Okunan gazeteden sağcı solcu belliydi
Beşbin gencin canına maloldu bu düşmanlık.
Akşama canlı dönmek yüzde elli elliydi
Ne ar bilirdi katil, ne af, ne de pişmanlık.

İMeFe ye mahkumduk; muhtaçtık üç kuruşa
Devletin başındaki halkından çok uzaktı.
Ne de çok susamıştık milletçe bir barışa
Döndüğümüz her yönde gördüğümüz tuzaktı.

TeVe'ler siyah beyaz, ekran kan kırmızıydı!
Haberleri izlerken kahrolurduk vallâhi.
Hissettiğimiz tek şey sol tarafta sızıydı
Sanma korku dizisi; anlattıklarım sahi!

İnkâr etmek ne mümkün herkesin bildiğini
Kürt, kürtçe konuşmaya korkardı, utanırdı
Ne çok isterdim oysa zulmün eksildiğini
Herkes hasmını bilir, bakışından tanırdı!

"Din" de de parantez aç! Tesbih çeken yobazdı!
Zaten bildim bileli irticaya sebeptik.
Filimlerde imamlar, soytarı, hilebazdı
Uzaya gidecektik, bu fırsatı biz teptik! ! !

Ülkemde işsiz kalıp, gurbete giden babam
Biçare, "çare" sanıp, bizi yanına aldı.
"Kim vurdu"ya gitmişti üç talihsiz akrabam
Yine o zamanlarda "Üni" yarıda kaldı.

Darbelere çanakmış tüm bu olanlar meğer
Bugünlerde anladık, neymiş ak ile kara.
Şükredecek çok şey var, bana sorarsan eğer
Milletine hizmetkâr; çalışıyor ANKARA.

Bir zamanlar faizler yüzde binbesyüz iken
Şimdi beli kırılmış, yerlerde sürünüyor.
Enflasyon canavarı, boynuzlu öküz iken
Bak, bir deri bir kemik; çelimsiz görünüyor.

Yanlış anlama Hasan; daha eksik bitmedi
Lâkin şükür, on yıldır millette hakimiyet!
Anaların gözyaşı, şükür boşa gitmedi
Aslolan gayret, sabır; doğru hedef ve niyet.

Alsancak gölgesinde huzur ile yaşarken
Gönlümde vatan aşkı; kim demiş yasak diye?
Bu milletin sevinci yüreğinden taşarken
Başı kuma gömerek, "görmedim" demek niye?

Bahçe sanma her yeri; bülbül değil şakıyan
Bayan kuş ölse dahi, "baykuş" henüz dalında
Çok mahirler görürsün; niyetleri okuyan
Bir meziyet ararlar, dilde, sözün kalında.

Birileri kararlı; hor görüyor milleti
Gâye isyana teşvik; istiyor ki sömüre.
Ağzına kadar dolu, küflü yalan sepeti
Satılır mi gizli oy, makarnaya, kömüre?

Daha fazla söylersem, korkarım kanar yaram
Haksızlık karşısında olmadım asla susan
Gören göze inkâr zor; adam olana haram
Nankörlük etme sakın! Sen hep böyle kal Hasan.

Baştacı edilse de,halkı hor görüp söven
Tükenmez umudumuz; ye'se düşmeyiz elbet
Aldırma abes söze, sen milletine güven!
Yıkılmadı...Yıkılmaz bu devlet! ..ilelebet!

Mecit AKTÜRK