Üzme o tatlı canını
Her dert gelir, geçer ANAM...
Doğar insan ağlayarak
Ağlatarak göçer ANAM...

Ne bir tek sen, bir ben dertli
Ne bir gönül, bir ten dertli
Dertli kundak, kefen dertli
Aktan ak’a uçar ANAM...

İki dil var, biri hasdır
Dilde kemsöz küfdür, pasdır
Asıl servet edep, usdur
Bazı benden kaçar ANAM...

Taşlanırsa aciz beden
Örnek olur önden giden
Çağırmadan bizi güden
Göz karayı seçer ANAM...

Bilirsin göçmen kuşunu
Sevmez mevsimin kışını
Güz gelir, alır başını;
Uçar, gider, göçer ANAM...

Ömrüm geçti hep sürgünde
Hayallerim kaldı dünde
Sensiz olan her bir günde
Benim derde düçâr ANAM...

Aldır kalbin gözyaşları
Bitmez dünya telaşları
Çıka çıka yokuşları
Sen naçar ben naçar ANAM…

Benim dertli öten bülbül
Sen ağlama, bari sen gül
Kış olsa da mevsim, bir gül
Belki bir gün açar ANAM...

Mecit AKTÜRK