............................Yeşili öldürdüğün yerdeyim şimdi
............................Kıştan çıkarken nasıldır ağaçlar bilirsin
............................İşte öyleyim

Aşkı en savunmasız anında vurduk hayatımızın rasgele
Bitimli yarınlar satın aldık zamandan umutla
Bir ölüm tırpanıyla yürüdün üstüme
En güzel çağında kastettin mutluluğa
Şair yüreklerle serinlerken akşamlar
Şiir ve sessizlikten başka hiçbir şey istenmezken
Işıklar bile

Dişler zapt edemedi dili
Dudaklar söz dinlemedi
Sesler kurşun
Bakışlar kin
Hayran olduğum ne varsa çirkin

Yeşili öldürdüğün yerdeyim şimdi
Kıştan çıkarken nasıldır ağaçlar bilirsin
İşte öyleyim

Hep unuttuğum zamanlarda kıvrandım bilir misin
Bir kelebeğin gözlerinde aradım dinginliğini
Kanatlarındaki toz tanelerinde
Güzelliğini renklerinde
Sessizliğinde sesini
Yeşilin tonlarını gezdim gün boyu
Ağaçlara yapraklar giydirdim
Çiçeksiz dallardaydı yokluğunun izleri
Çıplak bir acıydın boyadığım denizde
Kan dolu sanırsın
Kıpkırmızı

Bir kışın kucağında üşüyensin
Bir dağ başında donup kalan heykelce
Çığ gibi hazır bekleyen düşmeyi

Ağustosta nasıl yanar ağaçlar
Herkese her şeye inat
Büyümektir amaçları dalların
Sen o güneşe dayanamadın

Bir yavru kuşun kanatlarına bıraktım seni
Artık üşümezsin son kışında eminim
Bir gün yalnız kalmamak için
Sımsıkı tutun ona
Sevgi kafesiyle kuşat sar
Sar ki
Kararan bulutlar arasından
Eline el uzatan bir ışın arayarak
Geriye dönmeyesin

Haydi oku karanlığın gözlerini
Çılgınca renkleri bekle bakalım
Haydi uç da göreyim kuşlarca özgür
Bir kelebeğin kanadına kon polence
Evren kadar bir şair yüreği düşle dur
Bir damla su sesine hasret
Hayal et çağlayanları
Şiirler ısmarla yarınlarına
Sessizliği dinle
İnle
İnle

Onur BİLGE[ italik ]