iki yürek öteden,
Yunus sadakatinde
hislerim.

ya hiç'lerim.

yalnızlığımın çıkmaz
sokaklarında
lambaların dil bilmez
yamaçlarında,
gölgeler derliyorum,
çetelesini yürek
duvarlarıma
kazıdığım.

uzuyor, kısalıyor sonra
yaşamın sessizliği
ve sensizlikte,
tavanın duvarla kesiştiği
yerle birleşiyor
gözümün rutubeti

yüzüm nemli
en hassas yerinden
kırılıyor ayna.

tenhaydı düşlerim,
geceydi.

çıkıp geldim işte.

su ve ateş

birde komik yalnızlığım var
sana sunabileceğim.
kokuları yeni başlayacaktı
çünkü tüm çiçeklerin.

şiiri oku
ateşi yak
suyu dinle
özledim de!

ıslatarak alt dudaklarını

sensiz yatılı düşlerden
ne kaldıki geriye
başarısız bir ihtilal gibi
birde belleğim.

hazin ve komik üstelik
başımda bir ağrı
başımda bir bela
intiharsa yasaktır
ahh külliyen yalan olsa.

hatırla eski okul kaçkınlarını
aynı cepte buluşan
avuç içlerini
pembe yanakları
iç çekişleri
sensiz yürüyüşlerimden
yürek dolusu
düş biriktirdim sana
birde evden kaçışlarımı
istersen yok say bunları
beni özle kuytularında
seni seviyorum de!
şiir yazan bir adamın
fotoğrafı var yanımda
kendini ölümlü sanıyor
onu getirdim ganimettir

vuruldu
öldü
dirildi sonra büyüdü
suyun öteki yakasında
yaşadı
kovuldu tüm kabilelerden
sülfür incelendi ve
kırıldı ayna

en ince yerinden.

derinden ter
derinden iyot
yaşamdan sır

ve kokusu yalnızlığımın
onu getirdim sana.

senin anlayacağın
sevgili;

unutulmaya geldim işte
onarılmaya değil.

kov beni kabilenden
bekliyorum..



(...)