Sana uyandım yine, sessiz uykular sürgün yeri...
Ve sen yokken , bombaladım bütün şehirleri...

Şehirler kalmadı; dağ başları, ovalar, deniz ve çaylar kaldı geride...
Yaşamak sana da zor geldiyse, ver nefesini nefesime...

Çocukluğumu koşturalım Erzurum ovasında,
Gençliğimizle birlikte kulaç atalım Fethiye, ölü denize...
Deli akan kanımızı soğutalım, Munzur çayında Tunçeli’de...
Alalım yorgunluğumuzu Urfa’da, mırralar eşliğinde Hasankeyf’te..
Gitmeden olmaz, seninle demli bir çay içmeye Rize Çayeli'ne..

Sinop’ta tutuklanıp, yatalım cezaevine...
Serbest kaldığımız da gözümüzü aydın eden kumlarda dolaşalım...
"Güneş ufuktan şimdi doğar, yürüyelim arkadaşlar" marşıyla,
İstanbul sokaklarında hızlı hızlı yol alalım...
"Hangi çılgın bize zincir vuracakmış" bakalım.

Ey yüzünün toprağını, her kilometresi kadar sevdiğim kadın,
Gel biz de özgür olalım, gel biz de özgür olalım..