Sana uyandım yine, sessiz uykular sürgün yeri...
Ve sen yokken , bombaladım bütün şehirleri...

Şehirler kalmadı; dağ başları, ovalar, deniz ve çaylar kaldı geride...
Yaşamak sana da zor geldiyse, ver nefesini nefesime...

Çocukluğumu koşturalım Erzurum ovasında,
Gençliğimizle birlikte kulaç atalım Fethiye, ölü denize...
Deli akan kanımızı soğutalım, Munzur çayında, Tunçeli’de...
Alalım yorgunluğumuzu Urfa’da, mırralar eşliğinde Hasankeyf’te..
Gitmeden olmaz, seninle demli bir çay içmeye Rize Çayeli'ne..

Sinop’ta tutuklanıp, yatalım cezaevine...
Serbest kaldığımız da, gözümüzü aydın eden kumlarda dolaşalım...
"Güneş ufuktan şimdi doğar, yürüyelim arkadaşlar" marşıyla, hızlı hızlı İstanbul sokaklarında yol alalım...
Hangi çılgın bize zincir vuracakmış bakalım.

Ey yüzünün toprağını, her bir kilometresi kadar sevdiğim kadın,
Gel biz de özgür olalım, gel biz de özgür olalım.