1.4.2025 00:41:37
Bir saf çocuktum
Anadolu'da...
Ücra bir köyde yaşıyordum
Kurbağalardı en büyük korkum
Ve çekinir hem de ürkerdim
Hele de akşam olurken
Bir de bakkala göndermişse annem
Korka korka giderdim
Belki bu kez
Belki ötmezler derdim
Güya kurbağaları ürkütmezdim
Ayak ucuma basa basa
Aha bitti aha bitecek
Göleti sessizce geçerdim
Derken... Vıraak!
Öterdi önce biri
Kesilirdi bacaklarımın feri
Sonra diğeri...
Ve bir biri ardınca
Vırak vırak öterdi her biri
Donar kalırdım korkudan
Olduğum yere çivilenirdim
Sonra kaçmak gelirdi aklıma
Koşardım büyük bir hızla
Kalbim küt küt ata ata
Varmam gereken yere
Hızlıca bakkala girerdim
Ne kadar kaçsam da
Daha da kötüsü oysa
Bakkal dönüşü
Geçtiğim o kurbağalı göletten
Hava daha da kararmışken
Bir de tekrar
Geri dönecektim
Tekin Çakır