SAFDERUN

Zümrüdüanka uçar kalbimden kalbine,
Bakışları tıpkı sen,
Mevlânın şiirlerinde hayat buluyorsun.

Göğüs kafesinde huzur karşılıyor seni
Ki! Sen,
Dâr-ı dünyada incinen yerisin kâinatın
Gölgesi oldun kalbine hükmeden Hakanın...

Papatya sokağında ölüm şahittir
Sol yanımdaki yangınlara
Papatyalar şahittir,
Gözyaşlarına sebep olanlara
Lâ çehresinden sesleniyor ölüm daima...

Bilmiyorlar ki,
Kalbime efsunlu şarkılar söylerdi annem
Sen yoktun o zamanlar
Sol yanıma düşecek anı kolluyordu aşk
Belli ki;
Ben içine kapanıktım o zamanlar
Sen cihana baş kaldıran Tomris'tin
Kalbimde parmak izin oluştuğunda anladım
Erişecektim kalbinin sol yanının çağına.

Kudüs’e, arşı âlaya
Şehri İstanbul’a, Bağdat’a
İndirilen tüm kitaplara,
Dicle’nin asi ruhuna,
Nar tanelerine, üzüm ağaçlarına
Ve cihanı yaratan Hâkka
Ve nefessiz bırakmayan Yaradana
Yusuf’a aşık olan Züleyhâ’ya,
Yemin olsun ki, aşkın sebebi sensin

Karanlık gecelerden, kanayan gülden
Yusuf'un masalını dinleyen Safderunsun...

Yusuf içimde derin bir kuyu,
İçine düşmeden bilemezsin
Yakup'un âmâ gözleriyim,
Gül çehreni görmeden ölmeye niyetli değilim...

LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM)