27.4.2020 19:00:47
ne güzel güneş açmıştı
yemyeşil ovalarda renk renk çiçekler
yağmurun resmini yapmaya çalışırken bir çocuk
arkasından ensesine inen bir tokatla
ağlayıverdi
tuvale düştü iki damla
yeni susmuştu oysa
unutmak için yapacaktı
yağmurun resmini
aslında kolaylaşmıştı işi çocuğun
iki damla anlatıvermişti
yüreğindeki yağmurun resmini
döndü arkasına teşekkür etti
’ Rabbim ’dedi
’ Rabbim ’ e dir dilekçem ’
’ Mevlam neylerse güzel eyler ’
topladı tası tarağı
iyi niyetini
merhametle ağlayan yüreciğini
terk etti o köyü
’ doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar ’
dedi içinden...
içinden ağladı
korkuyordu
’ tırnak kadar bebeyim ben ’ dedi
O’nlar BÜYÜK
büyük insanlar acımasızdı
onuncu köye doğru yürüdü gitti
çocuk söz verdi kendi kendine
hiç ama hiç büyümeyecekti
