H a y a t t r e n i
Kimi yelken açmış deryalara
Kimin rüzgarı kesik koylarda
Kimi aydınlık düzlük ovada
Kimi karanlık dağ altı tunelde
Kimini akbaba kanadında güldürür
Kimini topal karınca gibi süründürür

Akıp gidiyor öyle böyle hayat treni
Gahi sorunsuz pürüzsüz akak yel gibi
Gahi tekler yüreği tutmaz olur fireni
Çaresizlik içinde naçar bırakır yarı yolda
Kimi güler kimi ağlar gidenin ardı sıra

Kimini masal tahtırevallisine bindirir
Kimini satlanat atından tahtından indirir
Devlet kuşunu alır topal eşeğe bindirir
Akıp gider zaman tunelinden yolcusu
Olduğumuz hayat trenitutmaz olur fireni


Hayat, “ ezelden ebede” uzanan zaman tuneli
içindeki yaşam sürecidir, öyle bir süreç ki;
Hem çok sesli bir senfoni, hem inleyen bir neymiş
“Baki olan gök kubbede hoş bir sadaymış!” dediği
Hoş sada güzelden güzellikten yana olan her şeymiş!
Haziran 2010 Bandırma