Ey gönül!
Yanmam dersin yanarsın
Hem de cayır cayır
Gözün görmez hiçbir şeyi
Kor alevler içinde küle dönersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Kurtulamam dersin kurtulursun
En çetin dertten musibetten
Şükrün deminde secdeyle buluşursun
Huzuru yudum yudum içersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Ağlamam dersin ağlarsın
Hıçkırıklarında rahatlarsın
Hüzün durağında mola verirsin
İçinin acısını katık yaparsın
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Büyümem dersin büyürsün
Olgunluğu sırtlanırsın
Feleğin çemberinden geçersin
Ayaklarının yere değdiğini farkedersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Anlayamam dersin anlarsın
İnsanların hamlığını, ucuzluğunu
Düşenin dostu olmadığını görürsün
Düşmemek için Yaradanın ipine sarılırsın
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Üzülmem dersin üzülürsün
Yüreği yananlarla kahrolursun
Acılarına ortak olursun
Dua elçiliği görevinde bulursun kendini
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Bu hayat geçmez dersin yılları devirirsin
Saçlarında beyazlarla merdivenden aşağıya inersin
İmtihan dünyası deyip geçersin
Hoş bir seda bırakmak istersin
Ve birgün gelir bu hayata sen de veda edersin..