Ey gönül!
Yanmayacağını sanırsın yanarsın
Hem de cayır cayır
Gözün görmez hiçbir şeyi
Kor alevler içinde küle dönersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Kurtulamayacağını sanırsın kurtulursun
En çetin dertten musibetten
Secdeyle buluşursun şükrün deminde
Huzuru yudum yudum içersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Hıçkırıklara boğularak ağlamayacağını sanırsın
Katıla katıla ağlarsın rahatlarsın
Mola verirsin hüzün durağında
İçinin acısını katık yaparsın
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Büyümeyeceğini sanırsın büyürsün
Olgunluğu sırtlanırsın
Geçersin feleğin çemberinden
Ayaklarının yere değdiğini farkedersin
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Yanılmayacağını sanırsın
Ama artık bilirsin insanların hamlığını, ucuzluğunu
Görürsün düşenin dostu olmadığını
Düşmemek için Yaradanın ipine sarılırsın
Hayat böyledir işte..


Ey gönül!
Bu hayat geçmez dersin yılları devirirsin
Saçlarında beyazlarla merdivenden aşağıya inersin
İmtihan dünyası deyip geçersin
Hoş bir seda bırakmak istersin
Ve birgün gelir bu hayata sen de veda edersin..