sen şimdi vitrindeki bebek gibi duruyorsun öylece
üç günlük ömrümün
ikinci gününde


kalbime aşk
başıma dert oldun


kalbim demişken,
çizgili kas yerine defter gibi adeta
şiir diliyle atıyorsun
günde en az bir defa


hayata baktığın pencere önünden geçerken ben
sen geçerken sahilden' dinliyordun
sessizce vitrininden


ayak' kabıma baktım o an
hani gemiye benziyor mu diye
bir de gözlerine
yakacak mı diye..


herkesin gözü sendeydi
herkesin aklı, yanındakinde
hani bir bakışın çelmesiyle
çelinir mi diye..


üç günlük ömrün ilki kalabalıklarda geçmişken
başkalarının gölgesini taşımak
ağır geliyordu üstüme


camından yansıyan kendime baktım
bakışlarımda gözlerin
aşk kırpıyordu kalbime


ben şimdi vitrin önünde aşka dikilen anıt gibi dururken
ömrün ikinci vaktinde
saygıda kusur etmeyen bir taşın
sabrına alışır mıyım ?!

bilmem..

hem zaten cam var aramızda
aşka saydam
dokunsam opak


zorlasam biliyorum
can gibi kırılacak


mevsim bahara dönüyor şu ara
dallar çiçeğe gebe

çık artık fanusundan

ya ebe ol
ya da sobe..