24.2.2019 21:39:59
[ /italik ]Saat ve yaşım fark etmez,
Yolculuğa çıkayım ben de Ümit Oteli’nden,
Düşsün artık yakamdan;
Yaşamaktan uslandığım yaşam.
Biliyorum, bazı ayrılıklar kavuşmadır şimdilerde,
Ve artık boğulmalı sular kendi kendinde,
Küçültülmüş ve soyu tükenmiş yaşamımı,
Taklit ediyor gizliden gizliye ölümler.
Yok bana gölgesinde soluklanacağım uğultu,
Nifak girmiş gölgem ve gövdem arasına,
Mektubumu beklemeden kuşatılsın kale,
Dökülüvermekteydi içimden gelen ne varsa.
Ölümden bir yansıma vuruyor alnıma,
Bir ihmale uğratılmış gibi hayat,
Tam düşeceksen tuttuğum tuğlayı;
Bu kez kendim yuvarlıyorum.
