Kalemimin ucunda çoğalmadan harfler
Yüzünün resmini çizer kelimeler
Dil ucuyla
Kansız şiirler söylemek şöyle dursun yüzüne
Alaturka kelimelerden duyurmak sesimi
Intiharıdır harflerin

Açık seçik seslenir içim sana
İçime ayna olan mısın yoksa
Sayamadım b/akarken
Kaç bugün eskitti gözlerim
Bendeki seni de katıp beş mevsimden
B/ağrını döktü sözlerim

Ay siyah duvağını kaldırıp
öpüşürken geceyle
Düşlerimi ayarttı
Uzak şimallerden bile suretin
Yüzündeki huzura konmak için
Çok davetlerden geçip gitti talihim

Dudağının kenarında gördüğüm gülümsemeler
Recmedilmiş sevinçler
Hangi yönden bakıp denediysem
Eşgali tutan hep elem
Sakinlemek için kızgın nefesimi
Yükselttim hüznünde kısılmış sesimi

Sana bakmadan önce gördüm
Herkesin birbirinden
ölü doğan mutluluklar sağdığını
Aralıklarla kurulmuş sevda duraklarında
Her yüreğe giyilebilen yâr yüzleri seçilmiş
Oysa sevda adımlamaz yanında
Varlığı hep karşında

Uzak diyarlardan yakın seviyorum seni
İçimin şehrini aydınlatan leyliferim
Sana b/akmadan
Soğuktum
Karanlıktım
Annesizliğe tutulmuş gibi titrer
Sensizliği dökerdim gözlerimden

Sokulgan bakışlarını örttüm sıkı sıkı üstüme
Üşümüşlüğün acısı çıksın diye
Bendeki aksini kucaklayıp
Uyumaya korkuyorum
Hepsi bir düş/se
Sakın kapatma gözlerini
Aydınlığa kırgın bırakma beni