simiti sarayda yiyince sultan olamıyor insan
insandan bahsediyorum hayatım
farkındaysan


aşkın davetine icabet ettiğimden beridir
kırmızı halı serersin diye umuyordum gözlerime


susam sokağının müdavimi olmak varmış
pay biçtiğin nasipte


huyuna gidecek su yolu kazarken bir yandan
kısık ateşte pişen şiirlerde cümle devirip
kahraman eşgali çiziyordum
okuduğun kitaptan

düşünsene,

bütün bunları yaparken aç kalan ruhun doysun diye
müzik arıyordum fonundan

ve sonra,

tabuları tabuta gömerek
defn'e hazırlarken ikindiye müteakip
gözlerindeki gün, batımından önce
güneşi söndürmemek
ne zordu bilemezsin


oysa avuçlarıma mumlar yığılır
kapanırdı kendiliğinden


sana kalsa ateşi ihbar eden dumandı ellerim
bana kalsa..


bana, kalsa kalsa aksi ispat edilmeyen her şüphenin beraatı kalıyor
kuşkular kuş büyütüp
tahliye oluyordu her nasılsa


şimdilerde kuş diline merak saldım
güllere küskünüm
zira dikene karşı bağı'şık


diken demişken hayatım
yukarıda da söylediğim gibi
unutma,
her ne kadar melek saysan da
bir yanım in"
bir yanım san"a daha yakın..