filmin sonuna geldiğimde
muzaffer bir kumanda edasıyla
değişiyorum kanalı


az evvel rüzgara kanatlık etmekten tutuklanan kalbimi
gözlerindeki akvaryumda kulaç atmaya heveslenen kuş gibi görüp
genzine kaçan okyanus sebebiyle boğulmaktan
suni tenefüsle kurtardım


bütün bunlar hayatın araya aldığı reklam yüzünden
boş bulunan bir düşün, fragmanıydı sanırım


ta ki
pullarını namluya süren o balığın
yüzgeç yerine diktiği kanat altına
güzellik sıkana dek


filmi başa sarmakla
değişen kanalın frekans ayarını yapmak arasında sıkışan
ve aklıma bir türlü kumanda edemeyen ekranın
pillerine diş geçirip
gagasından muhabbet damıtsın diye düş
kuş ağzında düğümlenen ezberi
tam da bozacakken büyü

ah işte,

tam demine gelince çay
közünde kahve
tavında demir
uykuda rüya
Rüveyda


Rüveyda kalk hadi kalk öğlen oldu
rüyanda balık mı gördün sen
ya da balığın rüyasında kuş muydun bilmem

de,

benim ne işim vardı rüyanda
kirpiklerin adımı sayıklarken..