Asla dargın değilim hayatımdan çıkana,
Biraz üzülsem bile, kader deyip geçerim.
Elbette kırılırım hor göz ile bakana,
Kibirlinin yanından vakurluca geçerim.


Ömür dediğin ne ki; doğum, ölüm arası,
Vakti gelen gidiyor, belli değil sırası,
Yüreğimi yakıyor gizli gönül yarası,
Bu acıyla duramam, yükü sarıp göçerim.


Yalnız ben değilmişim gönül yorgunu olan,
Kaybeden üzülüyor, var mı huzuru bulan?
Hayat sana güzeldir, sen de biraz oyalan,
Zehir versen elinle, kevser sanıp içerim.


Bakma gülen yüzüme, içerim yangın yeri,
Bu halin müsebbibi, bilmem gelir mi geri?
Uzakları göremem, yoktur gözümün feri,
Kaderi ne yazarım, ne de kendim seçerim.


Talih denen küheylan hiç yolunda gitmedi,
Doğru diye bildiğim iki para etmedi,
Sen gidince kurtuldun, benim derdim bitmedi,
Sanki tek suçlu benim; çile ekip, biçerim.




Sabri Koca