2.12.2018 19:37:55
Yaşatıyor mahşeri rızandan uzak
Sığınıyorum sana af eyle
Ey kimsesizlerin kimsesi
Sunulan aşk bu kadar sancılı mı
Geceden gündüze inat bu kadar
Sıkar mı gözyaşı kabrimin
Hani hep bir ümit vardı
Sevgiyle çelik çomak oynardı
Bıkardı dağ örtüsü çiğ damlalarıyla
Yüzün yıkar havlusunu doğan
Güneşte arardı mil çektim
Gözlere yinede görüyorum
Körlük yeni başladı kalp
Gözüyle görenlere muhtacım
Gözyaşı kabrimin
Toprağın bitmeyen rüyası senin
Elinde kurutulan insan selinde
Şifanı ara acımanın ötesindesin
En azından fatiha gözyaşı benim
Gözyaşı kabrimin.
İbrahim KANDAMAR
29.12.2009