Bir gül gibi zamansız açar kan gölünde,
Soluk yüzünde sevgiye hasret,
Kime dokunsa acırdı bu teni
Büyürdü içinde, kahrolası nefret.


Yorgun hatırasında
Kaç defa kan görmüş,
Kaç defa sevdiklerinin,
Acısı ile yıkılmış.

Tutunacak dalları canları,
Birer birer düşerken toprağa,
Bahar gelmeden sonbahar görmüş,
Kan çiçekleri.!

Bir kelebek gibi kırılgan,
Bir güvercin gibi ürkek,
Bir zeytin ağacı gibi,
Barış sever.

Beklenen;
Kaf Dağı'nın ardında,
Gönlünü açmaz ışıklarda,
Sevgi görülmez ufuklarda,
Umutla doğar, Ay'sız karanlıkta.

Güneş'i görmeden,
Baharı bilmeden,
Karanlıkta solar,
Karanlıkta ölür,
Umutsuz, mutsuz

Boyun büker, KAN ÇİÇEKLERİ.!

Ahmet KARA 30/09/2018 (Kan Çiçekleri; Karanlıkta doğar, karanlıkta büyür, Güneşi ve Bahar'ı görmeden karanlıkta ölür. Bu acımasız Dünya'da.!)