Başımıza bir olay gelince
hep kaderi suçluyoruz

Suçlu arıyoruz
kendimize

İnsanın bir kere kaderi
iyi olsun diyoruz

İhmallerle kaderi
eş değerde tutuyoruz

Trafik kazası geçiriyoruz
kader diyoruz

İş kazası geçiriyoruz kader diyoruz
yine kaderi öne çıkarıyoruz

Yazın çocuklar süs havuzlarında
serinlerken

Elektrik akımına kapılıp ölüyorlar
onun adı da kader diyoruz

Halı sahada top
oynayan çocuklar

Yağmurda açık kalan havai hatların

Elektriğin suyla temasıyla
çarpılıp ölüyorlar

Onun adına da ihmal değil
kader diyoruz

Madenlerimizde olan kazalar
grizi patlamaları
çökmeler boğulmalar

Bir sürü bahane
hepsi de ihmaller
yine de suçu kadere atıyoruz

Boynu bükük yetimler,
öksüzler, dullar, anneler babalar

Hepsi de kendilerini
kaderle avutuyorlar

İnsana değer vermeyen
umursamayan gafiller

Esas suçlu onlar

Önce para derler
parayı çok severler

İnsan onlar için
değersiz bir varlıktır

Paranın gücüyle ayakta duruyorlar
insanlıktan çıkıyorlar

Tazminatları kan paraları
hazırdır kasalarında

Ölen insanlara üzülmezler

İnsanlıklarından utanmazlar

Bilmezler ki
kimsenin ahı kimse de kalmaz

Er geç gelir bulur insanı