bir şeyler
kayboluyor
sıkısdığım yer dar
ve nefes alamıyorum


gitgide
karardı yalnızlığım
ışığım söndüğün günü mumla
ölümle aynı dipsizliğimde


yanan beni kurtaramıyorum
caresiz yıllar biriktirdim
umutlarımı kaldırdırğım anlarda
hiç bir duygu eşkisi gibi


ne vucut arıyorum
nede bana benziyen ruh
sıkışdığım hisler gölgelere darmadağın
unutuyorum artık sevginin sevişlerini


cılgın geceler
artık deprem değil
kokunu özlmek rüya değil
tutkulu ateşlerim sağır ve mecalsiz


artık
beni öldüren
ne aşk nede heycan
bir hiç gibiyim karanlık sokak gibi



özgürüm
ve
kuralsız
bu beni sevmiyorum ama



icimdeki
kurallarımı sildim
iyiliklerimi öldürdüm
viçdanımı kırdım


en kötüsü
değiştim ama bilmiyorum
nedenlerim bile yok
kötüyüm hemde derinliklerimi görmeden.


-

lanet bu
her gün yakalayıp
beni bicimsiz yapan
korkularım ve endişelerime sığmayan



garip bir
ruh hali
tuhaf bir denlem
icim bile istemiyor



değiştim..