Eğer önündeki bulut büyükse.
Güneş olsan aydınlatamazsın
Karanlıkları çocuğum,
Güvenmek beyhudedir çok zaman
Tuttuğun dal çürükse.

Dene bak!
Cam bardaklar bile bir kez kırılır,
Sen, sen ol;
Kırıla kırıla kırılmasını öğrenme kızım.

O gece düşteydin sen
İki tepe arasında yedi renkli gökkuşağın
Taç olmuştu başında
Islak yeşil,
Parıl parıl parıldıyor gözlerinde
Tam da mutluluğun doruğundasın
Her şey güzel, her şey çok iyi
Ya sonra?
Biri itiveriyor seni
Karanlığa düşüveriyorsun birden,
Herkes oynarken çiftetelliyi(!)

Olanlar olur, yer yarılır,
Güne sancılıdır doğum
Gök üstüne düşer, masa titrer, bardak kırılır,
Hayat bu işte; kışı yaşamadan
Bahara varamazsın çocuğum.

A benim güzel kızım;
A benim bahtsız yavrum;
Sevmek yetmiyor ki mutlu olmaya…

Ama unutma!
Yere çakılan insan arkasını iyi görür,
Eğer kalkarsa düştüğü yerden;
Kendisine gülenlerin üstüne
Daha dik yürür,
Daha daha dik yürür...

İbrahim COŞAR