elimiz de kolumuz da bağlı şu kör nefsin yüzünden
gemsiz ve kuralsız dizgin de tutmuyor ki
anımızda kötü geçmeyen bir günümüz de kalmadı
beynimizi yakıp da kavuran hatalarımızın elinden
doluya koyduk olmadı boşa koyduk dolmadı
yön ve iz sapık
bir türlü de şu gönüllerimiz hiç uslanmadı

velveleye verişte
kasıp da kavuruyor tüm doğrularımızı
eğrilerimiz saklı bir kent gibi yüreklerde
sapık bir huyla sunuyoruz ruhumuza girdapları
bu şartlarla takılıp da kalıyor
tüm değerler sütü bozuk bir elekte
havsalamız da beslenmez oldu iyi yüreklilikle
neyi tutsak ki kulpu elimiz de kalıyor
bir türlü yoluna girmez oldu davranışlarımız
ilk bahar günleri biz aykırı mevsimlerde kışlıyor'uz

sağımız solumuz önümüz ve arkamız da bomboş
içimizde bir tek ferahlığın zerresi dahi yok
kural ve nizamı da tanıyamıyoruz
ne yapıp da etsek de gözlerimiz doymuyor
şükrü ve kanaat-i bilmeden açız her şeye
tamah etmeyen gönlümüze göre her şey hoş
şaşkın ve biçare bir berduşun bardağının dibi'yiz
sıladan kopuk depreme uğramış bir viraney'iz
sanki de kökü göçegi beli olmayan bir şey gibiyiz

semer'den yoksun çılgın merkepler gibi
başıbozuk dolanıp da duruyoruz organımıza
bu gidişle kendi öz pisliğimizin içine
tez bir zamanda
baş üstü düşüşte
hemde mundar bir vaziyette
boğulup da kalacağız Kelime-i Şahadet'siz tek nefeste...


(13.07.2018) AZAP...